________________
-
विपाकचन्द्रिका टीका, श्रु० १, अ० ४, शकटजन्मवर्णनम्
॥ मूलम् ॥ तए णं तीसे भदाए सत्थवाहीए अन्नया कयाई तिण्हं मासाणं बहुपडिपुण्णाणं इमे एयारूवे दोहले पाउन्भूएधन्नाओ णं ताओ अम्मयाओ सपुण्णाओ णं कयत्थाओ णं जाव सुलद्धे तासिं माणुस्सए जम्मजीवियफले जाओ णं बहूणं णाणाविहाणं नयरगोरूवाणं पसूण य जलयर-थलयर-खहयरमाईणं पक्खीण य बहहिं मंसेहि तलिएहि भजिएहि सोल्लेहि सद्धिं सुरं च महुं च मेरगं च जाइं च सीहुं च पसन्नं च आसाएमाणीओ विसाएमाणीओ परिभुजेमाणीओ परिभाएमाणीओ दोहलं विजेंति, तं जइ णं अहमवि बहूणं जाव विणिज्जामि-त्ति कटु तंसि दोहलंसि अविणिजमाणंसि सुक्का भुक्खा जाव झियाइ। तए णं से सुभद्दे सत्थवाहे भई भारियं ओहय जाव पासइ एवं वयासी-किं णं तुमं देवाणुप्पिया! ओहय जाव झियासि ? । तए णं सा भदा सत्थवाही सुभदं सत्थवाहं एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया! मम तिण्हं मासाणं जाव झियामि । तए णं से सुभद्दे सत्थवाहे भदाए भारियाए एयमह सोचा निसम्म भद्दा भारियं एवं वयासी-एवं खल्लु देवाणुप्पिया ! तुह गम्भंसि अम्हाणं पुवकयपावप्पभावेणं केई अहम्मिए जावदुप्पडियाणंदे जीवे ओयरिए तेणं एयारिसे दोहले पाउब्भूए, तं होउ णं एयस्स वह निस्संतान थी। वह छनिक का जीव १० सागर की वहां की आयू पूर्ण होनेपर निकलकर इसी सेठ की सेठानी के गर्भ में पुत्ररूप से उत्पन्न हुआ । ॥ सू० ७ ॥ તે છત્રિકને જીવ ૧૦ દસ સાગરની ત્યાંની આયુષ્ય પૂર્ણ થતાં ત્યાંથી નીકળીને તે શેઠની શેઠાણીના ગર્ભમાં પુત્રરૂપે ઉત્પન્ન થયા. (સૂ૦ ૭)
શ્રી વિપાક સૂત્ર