________________
२७०
विपाकश्रुते
॥ मूलम् ॥
तए णं तस्स मित्तस्स रण्णो अण्णया कयाइं सिरीए देवीए जोणीसूले पाउब्भूए यावि होत्था | णो संचाइए मित्ते राया सिरीए देवीए सद्धिं उरालाई माणुस्सगाई भोगभोगाई भुंजमाणे विहरित्तए । तए णं से मित्ते राया अण्णया क्याई उज्झयं दारयं काम झयाए गणियाए गिहाओ णिच्छुभाas, णिच्छ्रभावित्ता कामज्झयं गणियं अग्भितरयं ठवेइ, ठवित्ता कामज्झाए गणियाए सद्धिं उरालाई जाव विहरइ । तए णं से उज्झिए दारए कामज्झयाए गणियाए गिहाओ णिच्छुभाविए समाणे कामज्झयाए गणियाए मुच्छिए गिद्धे गढिए अझtraणे अण्णत्थ कत्थइ सुइं च रई च धिरं च अविदमाणे तच्चिते तम्मणे तसे तदज्झवसाणे तदट्टोवउत्ते तयपियकरणे तब्भावणाभाविए कामज्झयाए गणियाए बहूणि अंतराणि य छिद्दाणि य विवराणि य पडिजागरमाणे २ विरइ ॥ सू० १९ ॥
टीका
'त णं' इत्यादि । 'तर णं' ततः खलु 'तस्स मित्तस्स रण्णो' तस्य मित्रस्य = मित्रनामकस्य राज्ञः, 'अण्णया कयाई सिरीए देवीए ' अन्यदा
बन गया और सातों ही दुर्व्यसनों के सेवन में विशेष निपुण हो गया । कोई भी उस समय ऐसा दुराचार कर्म न बचा था, जिसका सेवन उज्झतने न किया हो । उज्झित पक्का दुराचारी बन गया || सू० १८ ।।
અની ગયા અને સાત પ્રકારના દૂસનાનું સેવન કરવામાં વિશેષ હેાશિઆર બની ગયા. તે સમયે કાઇ પણ એવું દુરાચાર વાળું કમ ન હતુ કે જેનાથી તે બચી ગયા હાય, જેનું સેવન ઉઝિતે ન કર્યું હોય અર્થાત ઝિત પાર્કે દુરાચારી બની ગયા. (સૂ॰ ૧૮)
C.
શ્રી વિપાક સૂત્ર
