________________
॥ अथ द्वितीयमध्ययनम् ॥
श्रीजम्बूस्वामी दुःखविपाकश्रुतस्कन्धस्य प्रथमाध्ययनगतं संपूर्णमर्थ
श्रुत्वा द्वितीयाध्ययनार्थं श्रोतुमुत्कण्ठितः सन् श्रीसुधर्मस्वामिनं पृच्छति - ' जइ णं भंते !' इत्यादि ।
6
॥ मूलम् ॥
जइ णं भंते! समणेणं जाव संपत्तेणं दुहाविवागाणं पढमस्स अज्झयणस्स अयमट्टे पण्णत्ते, दोच्चस्स णं भंते ! अज्झयस दुहविवागाणं समणेणं जाव संपत्तेणं के अहे पण्णत्ते ? तए णं से सुहम्मे अणगारे जंबू - अणगारं एवं वयासी - एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं वाणियग्गामे णामं णयरे होत्था, रिद्धत्थिमिय समिद्धे, तस्स णं वाणियग्गामस्स उत्तरपुरत्थिमे दिसीभाए दूइपलासे णामं उज्जाणे होत्था, तत्थ णं दूइपलासे सुहम्मस्स जक्खस्स जक्खाययणे होत्था, वण्णओ ॥ सू० १ ॥
टीका
E
6
जइ णं भंते !' यदि खलु हे मदन्त ! हे भगवन् ! सम जात्र संपत्तेणं ' श्रमणेन यावत्संप्राप्तेन, अत्र 'यावत्' पदेन - श्रमणेन भगवता
द्वितीय अध्ययन
श्री जंत्रस्वामी, दुखविपाक - श्रुतस्कंध के प्रथम अध्ययन के अन्तर्गत संपूर्ण अर्थ का अवधारण कर द्वितीय अध्ययन को सुनने के लिये उत्कंठित होते हुए श्री सुधर्मास्वामी से पूछते हैं- 'जइ णं भंते !' इत्यादि ।
'भंते' हे भदन्त ! 'जइ णं' यदि 'समणेणं जात्र संपत्तेणं' श्रमण દ્વિતીય અધ્યયન
શ્રીજમ્મૂસ્વામી, દુ:ખવિપાક શ્રુતસ્કંધના પ્રથમ અધ્યયનમાં આવેલા સમ્પૂર્ણ અર્થ સાંભળીને, ખીજા અધ્યયનને સાંભળવાની ઉત્કંઠાથી શ્રીસુધર્મા સ્વામીને પૂછે છેजइ णं भंते ! ' छत्याहि.
"
'भंते !' हे अहन्त ! 'जइ गं' ले 'समणेणं जात्र संपत्तेणं' श्रमण भगवान
શ્રી વિપાક સૂત્ર