________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, गजसुकुमालविषये कृष्णस्य अरिष्टनेमेश्च संवादः १०९ 'साहिए णं कण्हा ! गयसुकुमालेणं अणगारेणं अपणो अढे' साधितः खलु: कृष्ण ! गजसुकुमालेन अनगारेण आत्मनोऽर्थः हे कृष्ण ! गजसुकुमालेन अनगारेण मोक्षमाप्तिरूप आत्मनोऽर्थः साधितः । तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिहनेमि एवं वयासी' ततः खलु स कृष्णो वासुदेवः अर्हन्तमरिष्टनेमिमेवमवादीत्-'कहण्णं भंते ! गयसुकुमालेणं अणगारेणं साहिए अप्पणो अ?' कथं खलु भदन्त ! गजसुकुमालेन अनगारेण साधित आत्मनोऽर्थः ॥ सू० ३२॥
तए णं अरहा अरिट्टनेमी कण्हं वासुदेवं एवं वयासीएवं खलु कण्हा ! गयसुकुमाले णं अणगारे मम कल्लं पुवावरण्हकालसमयंसि वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता एवं वयासी-इच्छामि गं जाव उवसंपजित्ताणं विहरइ ! तए णं तं गयसुकुमालं अणगारं एगे पुरिसे पासइ, पासित्ता आसुरुत्ते जाव सिद्धे । तं एवं खलु कण्हा ! गयसुकुमालेणं अणगारेणं साहिए अप्पणो अहे। तए णं से कण्हे वासुदेवे अरहं अरिहनेमि एवं वयासी- केस णं भंते ! से पुरिसे अप्पत्थियपत्थए जाव परिवजिए, जे णं ममं सहोदरं कणीयसं भायरं गयसुकुमालं अणगारं अकाले चेव जीवियाओ ववरोविए। तए णं अरहा अरिट्रनेमी कण्हं वासुदेवं एवं वयासी-मा णं कण्हा ! तुमं तस्स पुरिसस्स पदोसमावजाहि, एवं खलु कण्हा ! तेणं पुरिसेणं गयसुकुमालस्स साहिजे दिन्ने ॥ सू०३३ ॥ कहा-हे कृष्ण ! गजसुकुमार अनगारने जिस अर्थ के लिये संयम को स्वीकार किया था उसने उस आत्मा के अर्थ को सिद्ध कर लिया है। यह सुनकर कृष्ण वासुदेवने आश्चर्ययुक्त होकर पूछाहे भदन्त ! उन्होंने किस प्रकार अपने अर्थ को सिद्ध कर लिया ॥ सू० ३२ ॥ પ્રકારે કહ્યું–હે કૃષ્ણ! ગજસુકુમાલ અનગારે જે હેતુ માટે સંયમનો સ્વીકાર કર્યો હતો તે હેતુ તેમણે સિદ્ધ કરી લીધું છે. કૃષ્ણ વાસુદેવે આશ્ચર્યયુકત થઈને પૂછયુંહે ભદન્ત ! તેમણે કઈ રીતે પિતાને અર્થ સિદ્ધ કરી લીધું ? સૂ૦ ૩૨)
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર