________________
अन्तकृतदशाङ्गसूत्रे
॥ टीका ॥
'तए णं' इत्यादि । 'तए णं से कण्हे वासुदेवे' ततः खलु स कृष्णो वासुदेवः 'बारवईए णयरीए' द्वारावत्या नगर्याः 'मज्झं मज्झेणं णिग्गच्छइ' मध्यमध्येन निर्गच्छति, ‘णिग्गच्छित्ता जेणेव अरहा अरिट्ठनेमी तेणेव उवागए' निर्गत्य यत्रैव अर्हन अरिष्टनेमिः तत्रैव उपागतः 'उवागच्छित्ता' उपागत्य 'जाव वंदइ णमंसई' यावद् वन्दते नमस्यति, 'बंदित्ता णमंसित्ता' वन्दित्वा नमस्यित्वा 'गयसुकुमालं अणगारं' गजसुकुमालम् अनगारम् 'अपासमाणे' अपश्यन् 'अरहं अस्टिनेमि वंदइ णमंसइ वंदित्ता णमंसित्ता एवं वयासी' अन्तिमरिष्टनेमि वन्दते नमस्यति, वन्दित्वा नमस्यित्वा एवमवदत्-'कहि णं भंते ! से मम सहोयरे भाया गयसुकुमाले अणगारे' क खलु भदन्त ! स मम सहोदरः कनीयान् भ्राता गजसुकुमालोऽनगारः ? 'जण्णं अहं वंदामि णमंसामि' यं खलु अहं वन्दे नमस्यामि । 'तए णं अरहा अरिहनेमी' ततः खलु अहंन्नरिष्टनेमिः 'कण्हं वासुदेवं कृष्णं वासुदेवम् ‘एवं वयासी' एवमवदत्
फिर वे कृष्ण वासुदेव द्वारका नगरी के मध्यभाग से होते हुए जहाँ भगवान् अर्हत् अरिष्टनेमि विराजते थे वहाँ पहुँचे। वहा जाकर उन्होंने भगवान् अर्हत् अरिष्टनेमि को वन्दन नमस्कार किया और बाद में अपने लघुभ्राता व नवदीक्षित गजसुकुमाल अनगार को वन्दना करने के लिये इधर उधर देखने लगे। जब उन्होंने गजसुकुमाल अनगार को कहीं नहीं देखा तब उन्होंने भगवान् से पूछा-हे भदन्त ! मेरा छोटा भाई नवदीक्षित गजसुकुमाल अनगार कहाँ है ? मैं उनको वन्दन नमस्कार करना चाहता हूँ। यह सुन. कर भगवान् अर्हत् अरिष्टनेमि ने कृष्ण वासुदेव से इस प्रकार
પછી તે કૃષ્ણ વાસુદેવ દ્વારકા નગરીના મધ્ય ભાગમાં થઈને નીકળ્યા અને જયાં ભગવાન અહંતુ અરિષ્ટનેમિ બિરાજતા હતા ત્યાં પહોંચ્યા, ત્યા જઈને તેમણે ભગવાન અહંતુ અરિષ્ટનેમિને વન્દન નમસ્કાર કર્યા. અને પછી પોતાના નાનાભાઈ અને નવદીક્ષિત ગજસુકુમાલ અનગારને વન્દના કરવા માટે આમ તેમ જોવા લાગ્યા. જયારે તેમણે ગજસુકુમાલ અનગારને ત્યાં જોયા નહિ ત્યારે તેમણે ભગવાનને પૂછયું- હે ભદન્ત! મહારે નાનાભાઈ–નવદીક્ષિત ગજસુકમાલ અનગાર કયાં છે? હું તેમને વન્દન-નમસ્કાર કરવા ચાહું છું. આ સાંભળીને ભગવાન અહંતુ અરિષ્ટનેમિએ કૃષ્ણ વાસુદેવને આ
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
