________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, गजमुकुमालस्य राज्याभिषेको दीक्षा च । ९१ से गयसुकुमाले कुमारे कण्हेणं वासुदेवेणं एवं वुत्ते समाणे तुसिणीए संचिट्ठइ' ततःखलु स गजसुकुमारः कुमारः कृष्णेन वासुदेवेन एवमुक्तः सन् तुष्णीकः संतिष्ठते ॥ मू० २५ ॥
॥ मूलम् ॥ तए णं से गयसुकुमाले कुमारे कण्हं वासुदेवं अम्मापियरो य दोच्चंपि तच्चंपि एवं वयासी – एवं खलु देवाणुप्पिया! माणुस्सया कामा असुई असायसा वंतासवा जाव विप्पजहियवा भविस्संति, तं इच्छामि णं देवाणुप्पिया ! तुब्भेहिं अब्भणुनाए समाणे अरहओ अरिटनेमिस्स अंतिए जाव पवइत्तए। तए णं तं गयसुकुमालं कुमारं कण्हे वासुदेवे अम्मापियरो य जाहे नो सचाएंति बहुयाहि अणुलोमाहिं जाव आघवित्तए, ताहे अकामा चेव एवं वयासी-तं इच्छामो णं ते जाया! एगदिवसमपि रजसिरि पासित्तए, निक्खमणं जहा महब्बलस्स जाव तमाणाए तहा जाव संजमित्तए, से गयसुकुमाले इरियासमिए जाव गुत्तबंभयारी ॥ सू० २६ ॥
॥ टीका ॥ 'तए णं से' इत्यादि । 'तए णं से गयसुकुमाले कुमारे कण्हं वासुदेवं' ततः खलु स गजमुकुमालः कुमारः कृष्णं वासुदेवम् 'अम्मापियरो य दोचंपि तच्चपि एवं वयासी, अम्बापितरौ च द्वितीयमपि तृतीयमपि-द्वित्रिवारम् एवमवदत्नगरी का तुम्हें राजा बनाऊँगा। कृष्ण वासुदेव का ऐसा वचन सुन कर गजसुकुमाल कुमार मौन हो गये ॥ सू० २५ ॥
उसके बाद गजसुकुमाल कुमार ने कृष्ण वासुदेव और अपने माता-पिता से दो तीन बार इस प्रकार कहा-हे देवानुप्रिय ! દ્વારાવતી નગરીને તેને રાજા બનાવીશ. કૃષ્ણવાસુદેવનાં એવાં વચન સાંભળી ગજકુસુમાલ सुभा२ मौन २४ गया. (सू० २५)
ત્યારપછી ગજસુકુમાલ કુમારે કૃષ્ણ વાસુદેવ તથા પિતાનાં માતાપિતાને બે ત્રણ વખત આ પ્રકારે કહ્યું–હે દેવાનુપ્રિય! કામે પગના આધારભૂત આ સ્ત્રીપુરુષસંબંધી
શ્રી અન્નકૃત દશાંગ સૂત્ર