________________
मुनिकुमुदचन्द्रिका टीका, षडनगारवर्णनम् अरिट्टनेमिणा अभणुण्णाया समाणा' ततः खलु ते षडनगाराः अर्हता अरिष्टनेमिना अभ्यनुज्ञाताः सन्तः ‘अरहं अरिहनेमि वंदंति णमंसंति' अर्हन्तम् अरिष्टनेमि वन्दन्ते नमस्यन्ति, 'बंदित्ता णमंसित्ता अरहओ अरिहनेमिस्स' वन्दित्वा नमस्यित्वा अर्हतोऽरिष्टनेमेः 'अंतियाओ' अन्तिकात-समीपात् 'सहस्संबवणाओ उजाणाओ' सहस्राम्रवनात्-सहस्राम्रवननामकात् उद्यानात् 'पडिणिक्खमंति' प्रतिनिष्क्राम्यन्ति-निस्सरन्ति, 'पडिणिक्खमित्ता' प्रतिनिष्क्रम्य 'तिहिं संघाडएहिं' त्रिभिः संघाटकैः, 'अतुरियं जाव' अत्वरितं यावत्-अत्वरित त्वरारहितम् , यावत् अचपलमसंभ्रान्तम् ; अत्वरितं-झटिति पारणं कर्तव्यमिति त्वरारहितम् , अचपलं चरणव्यापारे, असम्भ्रान्तं लाभालाभचिन्तायाम् एवंविधं यथास्यात्तथा 'अडंति' अटन्ति-हिण्डन्ति ॥ सू ० ८॥
॥ मूलम् ॥ तत्थ णं एगे संघाडए बारवईए णयरीए उच्चनीयमज्झिमाइं कुलाइं घरसमुदाणस्स भिक्खायरियाए अडमाणे अडमाणे वसुदेवस्स रणो देवइए देवीए गिहे अणुप्पविहे। तए णं सा देवई देवी ते अणगारे एजमाणे पासित्ता हट्टतुट्ठ जाव हियया आसणाओ अब्भुट्टेइ, अब्भुट्टित्ता सत्तटुपयाइं अणुगच्छइ, अणुगच्छित्ता तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं जैसा सुख हो, वैसा करो । भगवान् अरिष्टनेमि से इस प्रकार आज्ञा पाने के बाद उन अनगारों ने वन्दन-नमस्कार किया। बाद में वे मुनि सहस्राम्रवन के बाहर निकले और तीन संघाडे बनाकर अत्वरित गति, चपलतारहित एवं लाभालाभ चिन्ता में असम्भ्रान्तिपूर्वक-उद्वेगरहित भिक्षा के लिये गये ॥ सू० ८ ॥ દેવાનુપ્રિયે! જેમ સુખ થાય તેમ કરો. ભગવાન અરિષ્ટનેમિ પાસેથી એ પ્રકારે આજ્ઞા મેળવીને તે અનગારેએ વન્દન નમસ્કાર કરી સહસ્સામ્રવનથી બહાર નીકળ્યા, અને ત્રણ સંઘાડા બનાવીને અત્વરિત ગતિ (પારણું જલદી થાય એવી ત્વરારહિત) ચપલતારહિત (અયતનાથી ચાલવું તે ચપલતા કહેવાય), લાભાલાભની ચિંતામાં અસંભ્રાન્તિપૂર્વક (ભિક્ષા મલશે કે નહિ, અગર મલશે તે કયારે મલશે એવા વિચાર हित) भिक्षाने भाटे विय२वा या. (सू० ८)
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
