________________
निकुमुदचन्द्रिका टीका, पडनगारवर्णनम
इच्छामो णं भंते! तुब्भेहिं अब्भणुष्णाया समाणा जावजीवाए छुट्टछट्टेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं अप्पाणं भावेमाणा विहरितए । अहासुहं देवाणुप्पिया ! मा पडिबंधं करेह । तए णं ते छ अणगारा अरिट्टनेमिणा अब्भणुण्णाया समाणा जाव - जीवाए छट्टछट्टेणं जाव विहरेंति ॥ सू० ७ ॥ ॥ टीका ॥
' जइ णं भंते ' इति । 'यदि खलु भदन्त !' उत्क्षेपकोऽष्टमस्य = अष्टमस्य अध्ययनस्य प्रारम्भवाक्यमस्ति । एवं खलु हे जम्बूः ! तस्मिन् काले तस्मिन् समये द्वारावत्यां नगयी यथा प्रथमे यावत् अर्हन् अरिष्टनेमिः भगवान् यथा प्रथमे वर्गे द्वारावत्यां समवसृतः वर्णनम्, तथैवात्रापि । 'समोसढे' समवसृतः = धर्मदेशनार्थं समागतः । तस्मिन् काले तस्मिन् समये अर्हतोऽरिष्टनेमेः अन्तेवासिनः षडनगारा भ्रातरः सहोदराः = एकमातृजाताः आसन् । ' सरिसया सरितया सरिसव्वया' सदृशकाः सदृक्त्वचः सदृशवयस्काःसदृशकाः= समानाकाराः, सहक्त्वचः - सदृशी त्वग् येषां ते, समानकान्तय इत्यर्थः । सदृशवयस्काः - सदृशं = समानं वयो येषां ते समानवयस्काः, आकारेण सौन्दर्येण वयसा च ते षडपि भ्रातरः समाना इत्यर्थः । ' नीलुप्पलगवलगुलिय
४७
आठवें अध्ययन का भी प्रारम्भ वाक्य 'जइ णं भंते' इत्यादि है । इसका अभिप्राय पूर्वोक्त जानना चाहिये ।
हे जम्बू ! उस काल उस समय में द्वारावती नामकी नगरी थी । वहाँ अत अरिष्टनेमि भगवान् पधारे । वर्णन प्रथम वर्ग के समान जानना चाहिये । उस काल उस समय में एक माता से जन्मे हुए छ सगे भाई अर्हत अरिष्टनेमि के अन्तेवासी (शिष्य) हुए । ये सभी समान आकारवाले और समानरूप तथा समानवयवाले थे ।
आईमा अध्ययननुं यशु आरंभ वाय 'जइ णं भन्ते छत्याहि छे. तेना અભિપ્રાય પૂર્વાંકત પ્રકારે જાણવા જોઇએ.
હે જમ્મૂ ! તે કાલ તે સમયે દ્વારાવતી નામે એક નગરી હતી. ત્યાં અત અરિષ્ટનેમિ સ્વામી ધર્મપદેશ કરવા માટે આવ્યા. તેનું વર્ણન પ્રથમ વના જેવું સમજવું જોઇએ. તે કાલ તે સમયે છ સગાભાઈ અર્હત અરિષ્ટનેમિના અન્તવાસી (शिष्य) थया, ते ज्ञान, सौंदर्य तथा वयमां समान हुता, तेमनी शरीरान्ति,
શ્રી
અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
