________________
४८
अन्तकृतदशाङ्गसूत्रे अयसिकुसुमप्पगासा' नीलोत्पलगवलगुलिकातसीकुसुमप्रकाशाः-नीलोत्पलं नीलकमलम् , गवलं-महिषशृङ्गान्तर्वत्ति नीलद्रव्यम्, गुलिका रङ्गविशेषः, अतसीकुसुमम् अतसीपुष्पम्-'अलसी' इति भाषापसिद्धम्, एतेषां प्रकाश इव प्रकाशः कान्तिर्येषां ते तथा, नीलवर्णा इत्यर्थः । 'सिरिवच्छंकियवच्छा' श्रीवत्साङ्कितवक्षस:-श्रीवत्सो-महापुरुषाणां वक्षःस्थचिह्नविशेषः; तेन अङ्कितं वक्ष-उरो येषां ते-श्रीवत्सयुक्तवक्षस्थलकाः, 'कुसुमकुंडलभद्दालया' कुसुमकुण्डलभद्रालकाः-कुसुमवत्कोमलाः कुण्डलवद्वर्तुला आकुश्चितत्वाद् भद्राः शोभना अलकाः केशा येषां ते तथा, 'नलकूबरसमाणा' नलकूबरसमाना सौन्दर्यलावण्यादिभिर्गुणैर्नलकूबरसदृशा इत्यर्थः । ततः खलु ते षडनगारा यस्मिन्नेव दिवसे द्रव्यतः केशलुचनात्, भावतः कषायापनयनयात् , मुण्डाः भूत्वा अगाराद्-गृहाद् अनगारिताम् अनगारभावं प्रवनिता:= प्राप्ताः, तस्मिन्नेव दिवसे अर्हन्तमरिष्टनेमि, वन्दन्ते नमस्यन्ति, वन्दित्वा नमस्यित्वा एवं वक्ष्यमाणमकारेण अवदन्-इच्छामः खलु भदन्त ! युष्माभिः अभ्यनुज्ञाताः आज्ञापिताः सन्तः यावज्जीवम् जीवनपर्यन्तमित्यर्थः, 'ष्टछटेणं इनकी शरीरकान्ति नीलकमल तथा भैंस के सोंग के आन्तरिक भाग अथवा गुली के रंग के समान एवं अलसी के फूल के समान नीले रंगवाली थी, और इनका वक्षस्थल श्रीवत्सनामक चिह्नविशेष से अङ्कित था । फूलों के समान कोमल और कुण्डल के समान घूमे हुए धुंघराले इनके बाल बहुत सुन्दर लगते थे । सौन्दर्यादि गुणों से ये नलकूबर के समान थे । वे छहों अनगार जिस दिन दीक्षित हुए उसी दिन वे भगवान को वन्दन-नमस्कार करके इस प्रकार बोले
हे भदन्त ! हम लोग आपसे आज्ञा प्राप्त कर जावजीव નીલકમલ તથા ભેંસના શીંગડાના આન્તરિક ભાગ અથવા ગળીના રંગના જેવી, એવી અળસીનાં ફૂલના જેવી હતી, તથા તેમનું વક્ષસ્થલ શ્રીવત્સનામના ચિવિશેષથી અંકિત હતું. ફૂલેના જેવા કેમળ અને કુંડળના જેમ ગોળ ઘુંચળાં વળેલા તેમના વાળ બહુ સુંદર દેખાતા હતા. સૌંદર્યાદિ ગુણેથી તે નળકૃબરના જેવા હતા. તે છએ અનગાર જે દિવસે દીક્ષા લીધી તેજ દિવસે તેમણે ભગવાનને વંદન નમસ્કાર કરીને मा ५२ ह्यु.
હે ભદન્ત ! અમે લેકે આપની આજ્ઞા મળતાં જાવજીવ (જીવનપર્યન્ત) નિર
શ્રી અન્તકૃત દશાંગ સૂત્ર
