________________
४४८
उपासकदशाङ्गसूत्रे वानित्येवमभिलषितः सविधिसंस्तुतो वा, पूजितः=मनोवाकायरादृतः । एतदेव सुस्पष्टं व्याचष्टे-सदेवेति-सदेवमनुजासुरस्येत्यत्र कर्तरि षष्ठी, जातिविवक्षया चैकवचनं,ततश्च देवमनुजासुरसहितैसिभिलौकरित्यर्थः, अर्चनीयः अष्टादशदोषराहित्येन प्रमाणनीयः, यद्वा यथोचितवचनप्रतिपत्या पूजनीयः, वन्दनीयः स्तवनीयोऽभिवादनीयो वा, सत्करणीया भक्त्याऽऽदरणीयः, सम्माननीयः अभ्युत्थानादिना सम्मानकरणयोग्यः । कल्याणमित्यादि-(यतः)कल्याणं कल्याणस्वरूपः, मङ्गलं मङ्गलस्वरूपः,दैवतं देवस्वरूपः, चैत्यः केवलज्ञानवान् (अतः) पर्युपासनीयः सर्वतोभावेन सेवनीयः । तथ्येति-तथ्यानाम् अवश्यम्भाविसत्फलवतां कर्मणां देशनादिरूपाणां क्रियाणांसम्पदा-समृद्धया सम्पयुक्तः संयुक्तः। तमितितम् पूर्वोक्तविशेषणविशिष्टं भगवन्तम्, तदिति छायापक्षे तु-तत्-तस्मात् । प्रातिहारिकेण-प्रत्यर्पणीयेन ॥१८५-१८७ ॥ आदर किये हुए, अर्थात् देव मनुष्य और असुरोंके अर्चनीय-'अठारह दोषोंसे रहित हैं ' इस प्रकार विश्वसनीय, अथवा यथोचित वाक्यरचना द्वारा पूजनीय, वन्दनीय, सत्कार करने योग्य, सन्मान करने योग्य, कल्याणमय, मंगलमय, देव-स्वरूप, केवल ज्ञानवान् यावत् पर्युपासना करने योग्य, अवश्यम्भावी सत्फलवाली देशना आदि क्रियाओंकी समृद्धिसे युक्त महामाहन यहां कल पधारेंगे; सो तुम उनको वन्दना करना यावत् उनकी पर्युपासना करना। पडिहारे (पीछा लिये-दिये जानेवाले ) पीठ, फलक, शय्या, संस्तारक आदिके लिए उपनिमन्त्रणा (विनति) करना।" देबने दूसरी बार और तीसरी बार भी यही बात कही। कहकर जिधरसे आया था उधर ही लौट गया ॥१८७॥
१ मत मारो, ऐसा उपदेश देनेवाले माहन कहलाते हैं । महान् माहनको महामाहन् कहते हैं। ધ્યાન કરે છે, જેની વિધિપૂર્વક સ્તુતિ કરે છે, મન, વચન કાયાએ કરીને જેને આદર કરે છે તેવા, અર્થાત દેવ, મનુષ્ય અને અસુરના અર્ચનીય– “અઢારે દોષથી રહિત છે” એ પ્રકારે વિશ્વાસનીય અથવા યથેચિત વાકયરચનાદ્વારા પૂજનીય, વંદનીય, સત્કાર કરવા ગ્ય, સન્માન કરવા યોગ્ય, કલ્યાણમય, મગળમય, દેવસ્વરૂપ, કેવળ જ્ઞાનવાન યાવત પર્યુંપાસના કરવા ગ્ય, અવસ્થંભાથી સફળવાળી દેશના આદિ ક્રિયાઓની સમૃદ્ધિથી યુકત મહામાન અહીં કાલે પધારશે, માટે તું એમને વંદના કરજે યાવતુ એમની પર્ણ પાસના કરજે. પડિહારા (પાછાં લઈ દઈ शय i) पी6, ३६४, शय्या, सस्ता२४ माहिन भाटे निमत्रए। (विनति) કવરે” દેવે બીજીવાર અને ત્રીજીવાર પણ એ જ વાત કહી. કહીને જ્યાંથી તે भाव्या हतो त्यां ते याया गया. (१८७).. મા મારે” એ ઉપદેશ આપનાર માહન કહેવાય છે. મહાન માહનને મહામહન કહે છે.
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર
