________________
४१२
उपासकदशाङ्गमो मंसेण य सोणिएण य आइंचामि, जहा गं तुमं अकाले चेव जीवियाओ ववरोविज्जसि। एवं मज्झमयं, कणीयसं, एकेके पंच सोल्लया तहेव करेइ जहा चुलणीपियस्स,नवरं एक्केक्के पंच सोल्लया ॥१५२ ॥ तए णं से देवे सुरादेवं समणोवासयं चउत्थंपि एवं वयासी-हंभो सुरादेवा ! समणोवासया ! अपत्थियपत्थया! जाव न परिच्चयसि तो ते अज सरीरंसिजमगसमगमेव सोलस रोगायंके पक्खिवामि, तंजहा-सासे कासे जाव कोढे, जहा णं तुमं अट्टदुहट्ट-जाव ववरोविज्जसि ॥१५३॥ तए णं से सुरादेवे समणोवासए जाव विहरइ। एवं देवो दोच्चंपि तच्चपि भणइ जाव ववरोविजसि ॥१५४॥ तए णं तस्स सुरादेवस्स समणोवासयस्स तेणं देवेणं दोच्चंपि तच्चपि एवंवुत्तस्स समाणस्स इमेयारूवे अज्झथिए०
छाया-आदहामि, आदह्य तव गात्रं मांसेन च शोणितेन चाऽऽसिञ्चामि, यथा खलु त्वमकाल एव जीविताद्वयपरोप्यसे । एवं मध्यमकं, कनीयांसम् , एकैकस्मिन् पश्च शूल्यकानि तथव करोति यथा चुलनीपतुः, नवरमेकैकस्मिन् पञ्चशूल्यकानि ॥ १५२॥ ततः खलु स देवः सुरादेवं. श्रमणोपासकं चतुर्थमप्येवमवादीहंभोः मुरादेव! श्रमणोपासक! अमार्थितपार्थक ! यावन परित्यजसि तर्हि तेऽध शरीरे यमकसमकमेवऋषोडश रोगातङ्कान् प्रक्षिपामि, तद्यथा-श्वासः कासा-यावत्कुष्ठम्, यथा खलु त्वमातदुःखात यावद्वयपरोप्यसे ॥ १५३ ।। ततः खलु स मुरादेवः श्रमणोपासको यावद्विहरति । एवं देवो द्वितीयमपि तृतीयमपि भणति यावद् व्यपरोप्यसे ॥१५४॥ ततः खलु तस्य मुरादेवस्य श्रमणोपासकस्य तेन देवेन द्वितीयमपि तृतीयमप्येवमुक्त सतोऽयमेतद्रूप आध्या
*टीका-यमकसमकम् युगपत् । रोगातङ्कान् रोगाश्चाऽऽतङ्काति द्वन्द्वस्तान्तत्र रोगा-ज्वरदाहादयः, आतङ्का:-शुलादयः । 'श्वास' -इति-श्वास कासी ज्वरो दाईः कुक्षिशेलं भगन्दरोऽऽिजीर्ण दृष्टिरोगो मस्तकशूलमरोचकोऽक्षिवेदना कर्णवेदना कण्डूरुदररोगे': कुष्टं चेति षोडश। (१५३) ॥
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર