________________
अ० धर्म० टीका अ. ३ सू. १३९ - १४७ देवकृतोपसर्गवर्णनम्
४०१
भो चुलणीपिया ! समणोवासया! अपत्थियपत्थया ! जाव वज्जिया ! जइ णं तुमं जवा ववरोविज्जसि ॥ १३९ ॥ तए णं अहं तेणं पुरिसेणं एवं वृत्ते समाणे अभीए जाव विहरामि ॥ १४० ॥ तए णं से पुरिसे ममं अभीयं जाव विहरमाणं पासइ, पासित्ता मम दोच्चंपि तच्चंपि एवं वयासी - हंभो चुलणीपिया ! समणोवासया ! तहेव जाव गायं आईच ॥ १४१ ॥ तए णं अहं तं उज्जलं जाव - अहियासेमि । एवं तहेव उच्चारेयवं सवं जाव कणीयसं जाव आइंचइ | अहं तं उज्जलं जाव अहियामि ॥ १४२ ॥ तए णं से पुरिसे ममं अभीयं जाव पासइ, पासित्ता मम चउत्थंपि एवं वयासी - हंभो चलणीपिया ! समणोवासया ! अपत्थियपत्थया ! जाव न भंजेसि तो ते अज जा इमा माया देवयगुरु जाव ववरोविजसि ॥ १४३ ॥ तए णं अहं तेणं पुरिसेणं एवं वृत्ते समाणे अभीए जाव विहरामि ॥ १४४ ॥ तए णं से पुरिसे दोच्चंपि तचंपि मम एवं वयासी - हंभो चुलणीपिया !
नीलोत्पल० असिं गृहीत्वा ममैवमवादीत् -"हंभोः चुलनीपितः ! श्रमणोपासक ! प्रार्थितार्थक ! यावदु वर्जित ! यदि खलु त्वं यावद्वय परोप्य से" ॥१३९॥ ततः खल्वहं तेन पुरुषेणैवमुक्तः सन्नभीतो यावद्विहरामि ॥ १४० ॥ ततः खलु स पुरुषो माम् अभीतं यावद् विहरमाणं पश्यति, दृष्ट्वा मम द्वितीयमपि तृतीयमप्येश्रमवादीत् - "भोः चुलनीपितः ! श्रमणोपासक 1" तथैव यावद् गात्रमासिञ्चति ॥ १४१ ॥ ततः खल्वहं तामुज्ज्वलां यावद् अध्यासे । एवं तथैवोच्चारयितव्यं सर्वे यावत्कनीयांसं यावद् आसिञ्चति । अहं तामुज्ज्वलां यावद् अध्यासे ॥१४२॥ ततः खल्लुस पुरुषो मामभीतं यावत्पश्यति, दृष्ट्वा मम चतुर्थमप्येवमवादीत्- हंभोः चुलनीपितः ! श्रमणोपासक ! अप्रार्थितप्रार्थक ! यावन्न भनक्षि तर्हि तेऽद्य या इयं माता दैवत- गुरु यावद् व्यपरोप्यसे ॥ १४३ ॥ ततः खल्वहं तेन पुरुषेणैवमुक्तः समभीतो यावद् विहरामि ॥ १४४ ॥ ततः खलु स पुरुषो द्वितीयमपि तृतीयमपि
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર