________________
उपासक दशाङ्गसूत्रे
मूलम्-तप णं समणे भगवं महावीरे अन्नया कथाइ बहिया जाव विहरइ ॥ ६३ ॥ तए णं से आणंदे समणोवासए जाए अभि गयजीवाजीवे जाव पडिला भेमाणे विहरइ ॥ ६४ ॥ तए णं सा सिवानंदा भारिया समणोवासिया जाया जाव पडिला भेमाणी विहरइ ॥ ६५ ॥ तए णं तस्स आणंदस्स समणोवासगस्स उच्चावहि सीलव्य-गुण-वेरमण-पच्चक्खाणपोसहोववासेहिं अप्पाणं भावेमाणस्स चोदस संवच्छराई वइकंताई । पण्णसमस्स संवच्छरस्स अंतरा वट्टमाणस्स अन्नया कयाइ पुवरत्तावरत कालसमयंसि धम्मजागरियं जागरमाणस्स इमेयारूवे अज्झत्थिए चिंतिए कप्पिए पत्थिए मणोगए संकल्पे समुप्पज्जित्था - "एवं खलु अहंवाणियगामे नयरे बहूणं राईसर जाव सयस्सवि य णं कुटुंबस्स जाव आधारे । तं एएणं वक्खेवेणं अहं नो संचाएमि समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मपण्णत्तिं उवसंपज्जित्ताणं विहरित्तए । तं सेयं खलु ममं कलं जाव जलते विउलं असणं४ जहा पूरणो जाव जेहपुत्तं कुटुंबे ठवेत्ता तं मित्त जाव जेट्टपुत्तं च आपुच्छित्ता, कोल्लाए सन्नि वेसे नायकुलंसि पोसहसालं पडिलेहित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मपण्णत्तिं उवसंपजित्ताणं विहरित" । एवं संपेes, संपेहित्ता कलं विउलं तहेव जिमियभुत्नुत्तरागए तं मित्त जाव विउलेणं पुष्फ०५ सक्कारेइ सम्माणेइ, सक्कारिता सम्माणित्ता तस्सेव मित्त जाव पुरओ जेठपुत्तं सदावेइ, सदावित्ता एवं वयासी
३३६
ઉપાસક દશાંગ સૂત્ર