________________
६१०
ज्ञाताधर्मकथासूत्रे
1
6
"
मदेकम् ' आघायण' आघातनम् = आघातस्थानं वधस्थानमित्यर्थः पश्यतः, तद् स्थानं कीदृशम् ? इत्याह-' अट्ठियरा सिसयसंकुलं ' अस्थि राशिशतसङ्कुलम् - अस्थनां राशि: = पुख:, तेषां शतानि तैः सङ्कलं व्याप्तम् भीमदरिसणिज्जं भीमदर्शनी यम् - दर्शनमात्रेऽपि भयजनकम् । पुनश्च तत्रैकं ' सूलाइतयं ' शूलाचितकं शूलारोपितं पुरुषं 'कलुगाई' करुणानि करुणाजनकानि ' कट्टाई' ' कष्टानि हृदयदुःखोत्पादकानि ' विस्तरा ' विस्वराणि= विकृतध्वनिकानि वचनानि ' कुज्जमाणं ' कूजन्तम्=अव्यक्तरूपेणोच्चरन्तं पश्यतः । दृष्ट्वा च भीतौ ' जाव' यावत् - यावच्छदेन - त्रस्त त्रसित = त्रासं प्राप्तौ उद्विग्नौ इति, संजायभया' सञ्जातभयौ = प्राप्त भयौ तौ यत्र स शुकाचित पुरुष त्रिवोपागच्छतः उपागत्य तं शूलाचितं पुरुषउस वनषंड में गये। वहां जाते ही उन्हों ने एक शूली चढानेका का स्थान देखा । ( अपरासिसयसंकुलं भीमदरिसणिज्जं एगंच तत्थ सूलाइतयं पुरिसं कलुणाई कट्ठाई विस्सराई कुज्जमाणं पासंति पासित्ता भीया जाब संजातभया जेणेव से सूलातियपुरिसे तेणेव उवागच्छंति) जिस में सैकडों हड़ियों के ढेर लगे हुए थे। एवं जो देखने में बड़ा भयप्रद था। वहीं पर उन्हों ने शूली पर चढे हुए एक पुरुष को देखा जो बहुत बुरी तरह चिल्ला चिल्ला रहा था । उसके इस चिल्लाने की आवाज को सुनकर हृदय में दया का प्रवाह वहने लग जाता था। साथ २ में चित्तमें दुःख भी होने लगता था । उसको देखकर ये दोनों भयभीत हो गये | त्रास एवं उद्वेगसे युक्त बन गये। इसी स्थितिमें ये दोनों जहां वह शूलीपर चढा हुआ पुरुष था, वहां पहूचे ( उवागच्छित्ता) वहां पहुँच कर (तं सुलाइयं एवं वयासी) उन्हों ने उस शूलारोपित मनुष्य से इस
( अद्वियरासिसयसंकुलं भीमदरसणिज्जं एगं च तत्थ सुलाइतयं पुरिसं कलुणाई कट्ठाई कुज्नमाणं पासंति पासिता भीया जाव संजातभया जेणेव से सूलातियपुरिसे तेणेव उवागच्छंति )
ત્યાં સેકડા હાડકાંઓના ઢગલા પડયા હતા. ત્યાંનું દૃશ્ય એકદમ ભયપ્રદ હતું. તેઓએ ત્યાં શૂળી ઉપર ચઢેલા એક માણસને જોયા કે જે બહુજ ખરાખ રીતે કરુણુ ક્રંદન કરી રહ્યો હતા. તેની કરુણા ભર્યાં અવાજને સાંભળીને હૃદયમાં દયાને પ્રવાહ વહેવા લાગતા હતા. અને સાથે સાથે તેની એવી દુર્દશા જોઇને મનમાં દુઃખ પશુ થતું હતુ. તેઓ ખંતે તેને જોઇને ડરી ગયા. ત્રાસ અને ઉદ્વેગ યુક્ત થઈ ગયા. આ પ્રમાણે તે અને જ્યાં તે માણસ શૂળી ઉપર सटडी रह्यो हतो त्यां गया. ( उवागच्छिता ) त्यांने ( त' सूलाइयं एवं बयासी ) तेथे शूणी उपर सटता भासने या अभा उधुं
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨
