________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी०अ० ८ मल्लीभगवद्दीक्षावसरनिरूपणम्
५०७
एवं संप्रेक्षते = विचारयतिस्म । संपेक्ष्य वैश्रमणं देवं शब्दयति, शब्दयित्वा, एवं = वक्ष्यमाणप्रकारेण, अवादीत् - हे देवानुप्रिय ! एवं खलु जम्बूद्वीपे द्वीपे भारते वर्षे = भरतक्षेत्रे 'यावत् - अशी तिशतसहस्राणि दातुम् ' अर्हतां भगवतां निष्क्र मतां त्रीणि कोटिशतानि अष्टाशीति कोटीः अशीविशतसहस्राणि दातुं सर्वेषामिंद्राणां मर्यादाऽस्तीति भावः । तत् = तस्माद् गच्छ खलु देवानुप्रिय ! जम्बूद्वीपे द्वीपे भारते वर्षे मिथिलायां राजधान्यां कुम्भकभवने इमामेतद्रूपामर्थसंपदं खलु 'साहराहि ' संहर = पापय । संहृत्य क्षिप्रमेव = शीघ्रमेव मम ' एयमाणत्तियं' आज्ञप्तिकां प्रत्यर्पय= ममाज्ञायाः प्रत्यर्पणं कुरु ।
1
ततस्तदनन्तरं खलु स वैश्रमगो देवः शक्रेण देवेन्द्रेण देवराजेनैवमुक्तो हृष्टः करतलपरिगृहीत दशनखं शिर आवर्त मस्तकेऽञ्जलिं कृत्वा यावत् 'पडिमुणेइ ' प्रतिशृणोति एवं " करिष्यामि " इत्युक्त्वा स्वीकरोति प्रतिश्रुत्य, जृम्भकान्
( एवं सपेइ, सहित्ता वेसमणं देवं सहावेइ, सदावित्ता एवं बयासी ) ऐसा विचार उस शक्र देवेन्द्र ने किया । कर के फिर उसने वैश्रमणदेव - कुवेर को बुलाया - बुलाकर उससे ऐसा कहा - ( एवं खलु - देवाणुपिया | जंबूद्दीवे दोबे भारहे वासे जाव असीतिं च सयसहसाइं दलइत्तए) हे देवानुप्रिय ! इस जंबूद्वीप नाम के द्वीप में भारत वर्ष क्षेत्र में मिथिला नाम की नगरी है। उस के राजा कुंभक के महल में मल्ली नाम की तीर्थकर प्रभु हैं वे दीक्षा लेने का विचार कर रहे हैं । इसलिये इन्द्रों का यह परम्परागत नियम है कि वे उन के निष्क्रमण महोत्सव के समय तीन सौ करोड़, अट्ठासी करोड, और अस्सी लाख स्वर्ण दीनारें वार्षिक दान में देने के लिये उन के माता पिता के भवन
( एवं संपेहेइ, संपेहित्ता वेसमणं देवं सदावेइ, सद्दावित्ता एवं बयासी ) તે શક દેવેન્દ્ર આ પ્રમાણે વિચાર કર્યાં અને ત્યારખા તેણે વૈશ્રમણુદેવ કુબેરને આલાન્ચે, મેલાવીને તેને કહ્યું—
( एवं खलु देवाणुपिया ! जूबंदीवे दीवे भारहे वासे जाव असीति च सय सहस्सा दल )
હૈ દેવાનુપ્રિય ! આ જ મૂઠ્ઠીપ નામના દ્વીપમાં ભારતવષ ક્ષેત્રમાં મિથિલા નામની નગરી છે. ત્યાંના રાજા કુંભકના મહેલમાં મલ્ટી નામના તીર્થંકર પ્રભુ છે. તેઓ દીક્ષા લેવાના વિચાર કરી રહ્યાં છે. એટલા માટે ઇન્દ્રોને આ જાતના પરંપરાથી ચાલતા આવતા નિયમ છે કે તેએ તેમના નિષ્ક્રમણુ મહાસવના વખતે ત્રણસે કરાડ, ઇકવાશી કરોડ અને એંશી લાખ સેાના મહારા વાર્ષિક દાનના રૂપમાં તેમને ત્યાં ઘેર પહોંચાડે,
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨
