________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी०अ० ८ कनकमयपुत्तलिस्वरूपनिरूपणम् ४५
ततस्तदन्तर खलु सा मल्ली विदेहराजवरकन्या तान् जितशत्रुप्रमुखान् राज्ञ एवं-वक्ष्यमाणप्रकारेणावादी हे देवानुप्रियाः ! किं-केन कारणेन खलु यूयं स्वकैरुत्तरीयै यावत्-नासिकाः पिधाय पराङ्मुखास्तिष्टथ ?, ततः खलु ते जितशत्रुप्रमुखाश मल्लों विदेहराजवरकन्याम्, एवं वक्ष्यमाणप्रकारेण वदन्ति-हे देवानुमिये ! एवं खलु वयमनेनाशुभेन-अनिष्टतरेण दुरभिणा गन्धेन, अभिभूताः सन्तः स्वकैः २ यावत्-उत्तरीयैः स्त्र स्त्र नासिकां पिदाय पराङ्मुखाः, 'चिट्ठामो' तिष्ठाम:=स्थिताः स्मः। _ (पिहित्ता परम्मुहा चिटुंति' तएणं सा मल्ली विदेहरायवरकन्ना ते जियसत्तू पामोक्खे एवं वयासी) और दूसरी तरफ मुख-करके बैठ गये। जब मल्ली कुमारी विदेहराजवर कन्या ने उन्हें इस प्रकार देखा तो वह बोली- (किण्ण तुम्भं देवाणुप्पिया! सएहिं २ उत्तरिज्जेहिं जाव परम्मुहा चिट्ठह तएण ते जियसत्तू पामोक्खा मल्ली विदेह रायवर कन्नं एवं वयंति) हे देवानु प्रियो ! आप लोग क्यों अपने अपने उत्तरीय वस्त्रों से अपनी २ नाक को ढक कर और पुतली की और से मुंह फेरकर बैठ गये हैं। मल्ली कुमारी विदेहराजवर कन्या की इस प्रकार वात सुन कर उन जितशत्रु प्रमुख छहों राजाओं ने उससे ऐसा कहा
( एवं खलु देवाणुप्पिए अम्हे इमेणं असुभेणं गंधेणं अभिभूया समाणा सएहिं २ जाव चिट्ठामो) हे देवानुप्रिये ! हमलोगो से यह अशुभ गंध सहन नहीं हो रही है अतः हम लोग अपने २ उत्तरीय
(पिहित्ता परम्मुहा चिट्ठति तएणं सा मल्ली विदेहरायवरकन्ना तं जियसत्तू पामोक्खे एवं वयासी)
અને તેઓ બધાં મેં ફેરીને બેસી ગયા. જ્યારે વિદેહરાજવર કન્યા મલીકુમારી તેઓને આ પ્રમાણે કરતાં જોયા ત્યારે તેણે કહ્યું –
(किण्णं तुम्भं देवाणुप्पिया ! सरहिं २ उत्तरिज्जेहिं जाव परम्मुहा चिट्ठह तएणं ते जियसत्तू पामोक्खा मल्लिं विदेहरायवरकन्नं एवं वयंति)
હે દેવાનુપ્રિયે! તમે લેકે શા કારણથી પિતાનું નાક ઉત્તરીયવસ્ત્રના છેડાથી દાબીને પ્રતિમાના તરફથી મેં ફેરવી બેસી ગયા છો?
વિદેહરાજવર કન્યા મલ્લીકુમારીની આ વાત સાંભળીને જીતશત્રુ પ્રમુખ છએ રાજાઓએ તેને કહ્યું–
(एवं खलु देवाणुप्पिए अम्हे इमेणं असुभेणं गंधेणं अभिभूया समाणा सएहिं २ जाव चिट्ठामो)
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૨
