________________
४०८
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
तम् - अस्य दिव्यस्य कुण्डलयुगलस्य सन्धि संघटयितु प्रयासं कृतवन्तः, परंतु नो शक्नुमः संघटयितुम्, ततः खलु कुम्भकस्य राज्ञः पुरो गत्वाऽस्माभिरेव मवादित्अस्य दिव्यस्य कुण्डलयुगलस्य सन्धि संघटयितुं प्रयत्नं कृतवन्तोऽपि वयं नो शक्ताः संघटयितुम्, तस्मात् खलु हे स्वामिन् । एतत्सदृशमन्यत् कुण्डलयुगलं घटयामः इति । ततः क्रोधाविष्टेन कुम्भकेन राज्ञा एवं ' निव्विसया' निर्विषया स्वदेशतो निर्गता भवितुम्, आज्ञप्ताः - आदिष्टाः ।
ततः स शङ्खः काशीराजः सुवर्णकारानेवमवादीत् - हे देवानुभियाः । कीदृशी खलु कुम्भकस्य राज्ञो दुहिता = पुत्री प्रभावत्या देव्या आत्मजा - अङ्गजाता, मल्ली महाराज हमलोग प्रयत्न करने पर भी इस कार्य में असफलित हो रहे हैं - अतः आपकी आज्ञा हो तो हम इन्हीं कुंडलों जैसा कुंडल और बनादेवें- बस हमारा इतना ही कहना था कि राजा इकदम क्रोध के आवेश में आ गये और हमलोगों को अपने देश से निकल जाने की आज्ञा दे बैठे | बस (तं एएणं कारणं सामी ! अम्हे कुभएणं निव्वसया आणत्ता-तएण से संखे सुवन्नगारे एवं वयासी- केरिसिया णं देवाशुपिया ! कुंभगधूया पभावइए देवीए अत्तया मल्ली विदेह रायवरकन्ना) हे स्वामी यहीकारण है कि जिससे हमलोग कुंभक राजा के द्वारा देश से निकल जाने के लिये आज्ञप्तहुए हैं- शंख राजाने उन सुवर्ण करों को अपने राज्य में बसने के लिये खुशी से आज्ञाप्रदान की ।
इस प्रकार सुनने के अनन्तर उस शंख राजा ने सुवर्णकारों से इस प्रकार कहा - हे देवानुप्रियों ! कहो - कुभक राजा की वह विदेहवर
-
પ્રયત્ન કર્યાં છતાં આ કામમાં અમે સફળ થઇ શકયા નહિ. એથી તમે આજ્ઞા આપે તે આ કુંડળો જેવાં જ ખીજા બે કુંડળા ઘડી આપીએ. અમારી આ વાત સાંભળીને રાજા એકદમ લાલચેાળ થઈ ગયા અને અમને પેાતાના દેશથી બહાર જવાની આજ્ઞા આપી દીધી.
( तं एएणं कारणं साभी ! अम्हें कुंभए णं निव्विसया आणता तरणं से संखे सुवनगारे एवं वयासी केरिसियाणं देवाणुपिया ! कुंभगधूया पभावइए देवीए अचया मल्ली विदेहरायवर कन्ना )
હું સ્વામીત્! બસ એ કારણને લીધે જ કુભક રાજાએ અમને દેશવટા આપ્યા. શખ રાજાએ તે બધા સેસનીઓને પેાતાના દેશમાં રહેવાની ખુશીથી પરવાનગી આપી.
સાનીએની આ બધી વાત સાંભળીને શ ંખ રાજાએ તેમને કહ્યું કે-હૈ
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨
