________________
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टीका अ० ८ महाबलादिषट्ाजस्वरूपनिरूपणम् २४३ मूलम् - तरणं सा कमलसिरी अन्नया सीहं सुमिणे जाव बलभद्दो कुमारो जाओ, जुवराया यावि होत्था, तस्स णं महाबलस्स रन्नो इमे छप्पियबालवयंसगा रायाणो होत्था, तं जहा अयले धरणे पूरणे वसु वेसमाणे अभिचंदे सहजायया सहवड्डिया जाव अम्हेहिं एगयओ समेच्चा णित्थरियन्त्रं तिकट्टु अन्नमन्नस्सेयमट्टं पडिसुर्णेति, तेणं कालेणं तेणं समएणं इंदकुंभे उज्जाणे थेरा समोसढा । परिसा निग्गया, महब्बले णं धम्मं सोच्चा जं नवरं छप्पियबालवयंसए आपुच्छामि बलभद्दं च कुमारं रजे ठावेमि, जाव छप्पिय बालवयंसए आपुच्छइ । तरणं ते छप्पियबालवयंसगा महब्बलं रायं एवं वयासी - जइ णं देवाणुप्पिया ! तुब्भे पव्वयहं अहं के अन्ने आहारे वा जाव पव्वयामो । तपणं से महब्बले राया ते छप्पिय बालवयंसए एवं वयासी-जइणं तुब्भे मए सद्विजाव पव्वयह तो णं गच्छहं जेट्ठे पुत्ते सएहिं २ रज्जेहिं ठावेहपुरिस सहस्तवाहिणीओ सोयाओ दुरूढा जाव पाउब्भवंति, तए णं से महब्बले राया छप्पियबालवयंसए पाउन्भूते पासइ, पासित्ता, हट्टतुट्ठे कोडुंबिय पुरिसे सहावेइ, सदावित्ता बलभइस अभिसेओ. आपुच्छ, तएण से महब्बले जाव महिड्डीए जाव पव्वइए एक्कारस अंगाई अहिजइ, बहूहिं चउत्थ जाव भावेमाणे विहरइ ॥ सू० ३ ॥
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર : ૦૨