________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०२४ उ. १ सू०६ पर्याप्तकसंशिप०तिरश्चां ना. उ. नि० ४७५ पृथिव्यां गच्छतिर, नरकान्निःसृत्य मत्स्यो भवति ३, पुनर्मृत्वा सप्तम्यां गच्छति ४, पुनस्ततो निःसृत्य मत्स्यो भवति५, पुनर्मृत्वा नारको भवति६, पुनस्ततो नारकान्निःसृस्य मत्स्यो भवति इत्येवं क्रमेण मत्रापेक्षया सप्तभवग्रहणानि भवन्तीति । 'कालादेसेणं' कालादेशेन काळापेक्षपेत्यर्थः ' जहन्नेणं बावीसं सागरोवमाइ दोहिं अंतोमुहतेहि अमहियाई' जघन्येन द्वाविंशतिः सागरोपमाणि द्वाभ्यामन्तर्मुहूर्ताभ्यामभ्यधिकानि अन्तर्मुहूर्तद्वयाधिक द्वात्रिंशति सागरोपमात्मककालो भवति 'उक्को सेणं छावहिं सागरोवमाइ उत्कर्षेण षट्षष्टिः सागरीपमाणि, 'चउहि पुत्रकोडीहिं अमहियाई' चतसृभिः पूर्वकोटिभिरभ्यधिकानि चतुः पूर्व कोट्यधिकपवष्टिसागरोपमकालो भवति कालापेक्षयेत्यर्थः 'एवायं कालं जाव करेज्जा' एतावन्तं कालं यावत् एतावत्कालपर्यन्तं तिर्यग्गतिं तथा नरकगतिं च सेवेत तथा एतावत्कालपर्यन्तमेव तिर्यग्गतौ नारकगतौ च गमनागमनं कुर्यादिति । अयं भावः - सप्तम्यां पृथिव्यां द्वाविंशतिसागरोपमायुष्कत्वेन द्वितीय भव सप्तमी पृथिवी के नारक का, तृतीय भव पुनः मत्स्य का चतुर्थ भव पुनः सप्तमी पृथिवी के नारक का पांचवां भव मत्स्य का, छट्ठा भव सप्तमी पृथिवी के नारक का और सातवाँ भव पुनः मत्स्य का इस प्रकार से जघन्य और उत्कृष्ट से ३ और ७ भवों को ग्रहण करनेकी बात है । तथा काल की अपेक्षा से जघन्य दो अन्तर्मुहूर्त्त अधिक २२ सागरोपम का काल है, और उत्कृष्ट से चार पूर्व कोटी अधिक ६६ सागरम का काल है । इस प्रकार वह पर्याप्त संख्यात वर्षायुष्क पश्चे - न्द्रिय तिर्यग्योनिक जीव इतने भवों तक एवं काल तक भव और काल की अपेक्षा उस तिर्यग्गति का और नरक गतिका सेवन करता है और
પાછા માછલાને ચાથા ભત્ર પાછે સાતમી પૃથ્વીના નારકના પાંચમા ભવ માલાના છઠ્ઠો ભવ સાતમી પૃથ્વીના નારકના અને સાતમા ભવ પા માછલાને. આ રીતે જઘન્ય અને ઉત્કૃષ્ટથી ૩ ત્રણ અને ૭ સાત ભવેન ગ્રહણ કરવાનું કથન છે. તથા કાળની અપેક્ષાએ જઘન્ય બે મત હત અધિક ૨૨ બાવીસ સાગરોપમ સુધીના કાળ છે, અને ઉત્કૃષ્ટથી ચાર પૂર્વ કાટી અધિક ૬૬ છાસઠ સાગરે પમ સુધીનેા કાળ છે. આ રીતે તે પર્યાપ્ત સખ્યાત વર્ષની આયુષ્યવાળા પાંચેન્દ્રિય તિય ચ ચે.નીવાળા જીવ આટલા ભવા સુધી અને આટલા કાળ સુધી ભવ અને કાળની અપેક્ષાથી એ તિર્યંચ ગતિનું અને નરક ગતિનું સેવન કરે છે. અને એ બે ગતિમાં ગમનાગમન કર્યો કરે છે,
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૪
