________________
५२
भगवती सूत्रे
पगत्ते, तं जहा- देविंदोग्गहे रायग्गहे गाहावइ उग्गहे सागारियउग्गहे सोहम्मि उग्गहे । जे इमे भंते अजताए समणा निग्गंथा विहरंति, एएसि णं अहं उग्गहं अणुजाणामी तिकट्टु समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ वंदित्ता नमंसित्ता, तमेवदिवं जाणविमाणं दुरूहइ दुरुहित्ता जामेव दिसं पाउब्भूए तामेव दिसं पडिगए। भंते त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ वंदित्ता नमसित्ता एवं वयासी-जं णं भंते सक्के देविंदे देवराया तुम्मे णं एवं वदइ सच्चे णं एसमहं, हंता सच्चे ॥सू०२॥
1
,
छापा - तस्मिन् काले तस्त्रिन् समये शक्रो देवेन्द्रो देवराजो वज्रपाणिः पुरंदरो यावत् भुञ्जन् विहरति, इमं च खलु केवलकल्पं जंबूद्वीपं द्वीपं विपुलेना वधिना आभोगयन आभोगयन् पश्यति, भ्रमणं भगवन्तं महावीरं जंबुद्वीपे द्वीपे । एवं यथा ईशानः तृतीयशतके तथा शक्रोऽपि नारम् अभियोगिकान् नो शब्दायति, पदात्यनीकाधिपतिर्हरिः, सुघोषाघंटा, पालको विमानकारी, पालकं विमानम् औत्तरीयो निर्याणमार्गः, दक्षिणपौरस्त्ये रतिकरपर्वतः शेषं तदेव । यावत् नामकं श्रावयित्वा पर्युपास्ते, धर्मकथा यावत् परिषत् प्रतिगता । ततः ख स शक्रो देवेन्द्रो देवराजः श्रमणस्य भगवतो महावीरस्यान्ति के धर्मं श्रुत्वा निशम्य हृष्टतुष्टः भ्रमणं भगवन्तं महावीरं वन्दते नमस्पति वन्दित्वा नमस्यित्वा एवमवादीत् कतिविधः खलु भदन्त । अवग्रहः मज्ञप्तः शक्रः पञ्चविधोऽवग्रहः प्रज्ञप्तः तद्यथा देवेन्द्रावग्रहः राजावग्रहः गाथापत्यवग्रहः सागारिकावग्रहः साध विग्रहः । ये इमे भदन्त | अद्यत्वे श्रमणा निर्ग्रन्था विहरन्ति एतेभ्यः खलु अहम् अवग्रहमभ्यनुजानामि इति कृत्वा श्रमण भगवन्तं महावीरं वन्दते नमस्यति वन्दिता नमस्थित्वा तदेव दिव्यं यानविमानमारोहति आरुह्य यामेव दिशं मादुभूतस्तामेवदिशं प्रतिगतः । भदन्त इति भगवान् गौतमः श्रमण भगवन्तं महावीरं वन्दते नमस्यति वन्दित्वा नमस्थिला एवमवादीत्, यत् खलु भदन्त शको देवेन्द्रो देवराजस्तुभ्यं खलु एवं वदति (अवदत् ) सत्यः खलु एषोऽर्थः, हंत सत्यः ॥ ०२ ॥
"
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨
