________________
प्रमेयचन्द्रिका टोका श० १६ उ० ४ ० १ कर्मक्षपणनिरूपणम् १०५ नो महापर्यवासना भवन्ति । तद्यथानाम कश्चित्पुरुषः, अधिकरणीम् आहनन् महता यावत् नो पर्यवासाना भवति । तद्यथानाम कश्चित्पुरुषः तरुणो बलवान् यावत् मेधावी निपुणशिल्पोपगतः एका महतीं शाल्मलीगण्डिकाम् आर्दाम् अजटिलाम् अग्रन्थिकाम् अचिक्कणाम् अव्यादिग्धां सपात्रिकाम् अतितीक्ष्णेन परशुना अवक्रामेत् ततः खलु स पुरुषो नो महतो महतः शब्दान् करोति महान्ति महान्ति दलानि अवदारयति एवमेव गौतम ? श्रमणानां निन्थानां यथाबादराणि कर्माणि शिथिलीकृतानि निष्ठितानि विपरिणामितानि क्षिप्रमेव परिविधस्तानि भवंति, यावर तावर कमपि खनु यावन महापर्यवसाना भवन्ति । तद्यथा नाम कश्चित्पुरुषः शुष्कतणहस्तकं जातवेदसि प्रक्षिपेत् एवं यथा षष्ठशतके तथा अयस्कपालोऽपि, यावत् महापर्यवसाना भवन्ति, तत्तेनार्थेन गौतम ! एवमुच्यते यावस्कम् अन्नग्लायकः श्रमणो निग्रन्थः कर्मनिर्जरयति तदेव यावत् वर्षकोटीकोटया वा नो क्षपयति तदेवं भदन्त ! तदेवं भदन्त ! इति यावद् विहरति ।।स.१॥
टीका-'रायगिहे जाब एवं चयासी' राजगृहे यावत् एवमवादीत् अत्र यावत् पदेन समरसरणधर्मकथा श्रवणपरिषत् प्रतिगमनादिकं सर्व संग्राह्यम् ततो गौतमो
चौथे उद्देशे का प्रारंभ तृतीय उद्देश में अनगार की वक्तव्यता कही गई है, अब यह चतुर्थ उद्देशे में भी तत्संबन्धी ही प्ररूपणा हो, इसी संबन्ध से आयात इस चतुर्थ उद्देशे का यह 'रागिहे इत्यादि आदि सूत्र है-~
'रायगिहे जाव एवं क्यासी' इत्यादि ।
टोकार्थ-'राथमिहे जाव एवं वयासो' राजगृहनगर में भगवान् गौतम ने प्रभु से यावत् इस प्रकार से पूछा यहां धावत् शब्द से यह प्रकट किया गया है कि राजगृहनगर में प्रभु पधारे । प्रभु का आगमन
यो देशाने मारત્રીજા ઉદ્દેશામાં અનગાર સંબંધીની વકતવ્યતા કહેવામાં આવી છે. અને આ ચોથા ઉદ્દેશામાં પણ તેમના સંબંધમાં જ કથન કરવામાં આવશે એ સંબંધથી આ ચોથા ઉદ્દેશાનો પ્રારંભ કરવામાં આવે છે તેનું પહેલું सूत्र मा प्रमाणे छ. “रायगिहे जाव एवं वयासी" - ___Aथ-" रायगिहे जाव एवं वासी" २०४१७ नगरमा सवान् ગૌતમે પ્રભુને યાવત આ પ્રમાણે પૂછ્યું અહિંયા યાવત્ શબ્દથી આ પ્રમાણે સંબંધ ગ્રહણ કરવાને છે, રાજગૃહ નગરમાં પ્રભુ પધાર્યા પ્રભુનું આગમન
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૨
