________________
१०६
मगवतीसूत्रे
भगवन्त वन्दते, नमस्यति, वन्दित्वा नमस्थित्वा नात्यासन्ने नातिदूरे शुश्रूषमाणः प्राञ्जलिपुटः एत्रमवादीत् - 'जावतियं णं भंते !" यावत्कं खलु भदन्त ! 'अभगिलाए' अन्नलायक:- अन्नं विना ग्लायति ग्लानो भवति यः सो अन्नग्लायकः पर्युषितभक्तादि प्रातरेव भुङ्क्त 'समणे निम्गंथे' श्रमणो निर्ग्रन्थः 'कम्मं निज्जरेड' कर्म निर्जरयति 'पवतियं कम्मं' एतावत्कं कर्म 'नरएस नेरइया' नरकेषु नारकाः 'वासेण वा वासेहिं वा वाससएण वा खवयंति' वर्षेण वा वर्षे व वर्षशतेन वा क्षपयन्ति यावत्कं कर्म अन्नग्लायको निर्ग्रन्थः क्षपयति तावत्कं कर्म किं नरकेषु दुःखमनुभवन्तो नारकाः वर्षशतैरपि क्षपयन्ति इति प्रश्नः । भगवा
सुनकर धर्मोपदेश सुनने के लिये परिषद उनके पास आई। प्रभुने उसे धर्मोपदेश दिया । धर्मोपदेश सुनकर परिषद फिर पीछे चली गई इत्यादि । इसके बाद गौतम ने उठकर प्रभु को वन्दना की - नमस्कार किया, बाद में उन्होंने प्रभु से बड़े विनयपूर्वक धर्म सुनने की इच्छा से इस प्रकार पूछा-
'जावइयं णं भंते!' हे भदन्त जितने 'कम्म' कर्म की 'अन्नगिलायए' जो अन्न के बिना ग्लान हो जाता है ऐसा नित्य भोजी साधु-पर्युषित अन्तप्रान्त का शीतल ही आहार करनेवाला 'समणे निग्गंथे' श्रमण निर्ग्रन्थ- 'निज्जरेह' निर्जरा करता है 'एवतियं कम्म' इतने ही कर्म 'नरएस नेरइया' नरकों में नैरयिक जीव, 'वासेण वा वा सेहिं वा वासस एण वा खवयंति' क्या एक वर्ष भर में अनेक वर्षों में, या सौ वर्षों में नष्ट कर सकते हैं ? अर्थात् जितने कर्म अन्नग्लायक निर्ग्रन्थ अल्प समय में
સાંભળીને ધર્માંપદેશ સાંભળવા માટે પરિષદ તેમની પાસે આવી પ્રભુએ તેમને ધમ દેશના આપી ધમ દેશના સાંભળીને પરિષદ પાતપેાતાના સ્થાને ગઇ તે પછી ગૌતમ સ્વામીએ પ્રભુને વદનાનમસ્કાર કરીને ઉચિત સ્થાને ભેંસી ઘણાજ વિનયપૂર્વક ધમ સાંમળવાની ઈચ્છાથી પ્રભુને આ પ્રમાણે પૂછ્યું " जावइयं णं भंते ! हे भगवन् ! भेटला " कम्म " उर्मनी " अन्नगिलायए " જે અન્ન વગર ગ્લાન હાય છે. એવા નિત્યભાજી સાધુ અર્થાત્ પ ષિત (વાસી) અંતપ્રાંત અન્નના જ આહાર કરવાવાળા समणे णिगंत्थे " શ્રમણ निश्रथ " निज्जरेइ " निर्भरा १२ ४. " एवत्तीय कम्म " भेटला ४ अर्भ लवे! " वासेण वा वासेहिं वा वर्षोभां अथवा सेो वर्षाभां નફ નિગ્રંથ ચેડા સમયમાં નષ્ટ કરે
नरसु नेरइया " नरम रहेस नारीय वासस्रएणवा खवयंति ” मे वर्षमां ने કરે છે? અર્થાત જેટલા કેમ અનંગ્લાયક
6
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૨
66
