________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० १५ उ० १ सू० ९ गोशा लकवृत्तान्तनिरूपणम् ५६७ विधानि अत्युद्गतानि वा इत्येवं तेषामूर्ध्वगतं स्वरूपाक्त्वा तिर्यस्वरूपमाहतिर्यकसुसंप्रगृहीतानि-सुसंवृत्तानि-अतिविस्तीर्णानि, अधोभागस्वरूपमाह-अधोभागे पन्नगाद्धरूपाणि, यादृशं पन्नगस्य उदरच्छिन्नस्य पुच्छतः ऊर्वीकृतम् अर्द्धम् अधोविस्तीर्णम् , उपयुपरिचातिश्लक्षणं भवतीत्येवं रूपं येषां तानि तथाविधानि, एवं पनगार्द्धसंस्थानसंस्थितानि-पन्नगार्द्धस्य संस्थानम्-आकारः, तदिव संस्थितम्-स्थितिराकारो येषां तानि तथाविधानि, प्रासादिकानि-प्रसन्नता जनकानि,-यावत्-प्रतिरूपाणि परमरमणीयानि आसन् , 'तए णं ते वणिया हट्टतुट्ट० अन्नमन्नं सदावेंति, अनमन्नं सदावेत्ता एवं वयासी'-ततः खलु ते वणिजः हृष्ट तुष्टाः सन्तः अन्योन्यं शब्दाययनि-आह्वयन्ति, अन्योन्य शब्दाययित्वा आहूय, एवं-वक्ष्यमाणपकारेण आदिषुः-'एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हे इमीसे अगामियार जाव सञ्चओ समंता मग्गणगवेसणं करेमाणेहिं इमे वणसंडे आसादिए प्रदेश सिंह की सटा जैसे निकले हुए थे। तिरछे रूप में भी ये शिखर अतिविस्तीर्ण थे। अधोभाग में ये सार्द्ध रूप थे जिस प्रकार का उदरच्छिन्नपन्नग का पूंछ से लेकर ऊपर का भाग अतिविस्तीर्ण होता है तथा नीचे का भाग पतला होता है, चिकना होता है इसी प्रकार का इन शिखरों का रूप था। तथा इनका संस्थान भी पन्नगार्द्ध संस्थान (सर्प का आधा भाग) के जैसा था। ये सब शिखर प्रसन्नताजनक थे यावत् परमरमणीय थे। 'तए णं ते वणिया हतु? अन्नमन्नं सद्दावें ति' ये सब वणिक् इस वल्मीक को देखकर बहुत प्रसन्न एवं संतुष्टचित्त हुए आपस में इन्हों ने एक दूसरे को बुलाया। 'अन्नमन्न सहावेत्ता एवं वयासी' बुलाकर आपस में फिर इस प्रकार से सलाह की -'एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हे इमी से अगामियाए जाव सव्वओ રૂપ પ્રદેશ સિંહની કેશવાળીની જેમ વ્યાપ્ત હતા, તિરછાં રૂપે પણ તે શિખરો અતિવિસ્તીર્ણ હતા, તેમને અભાગ સર્પદ્ધ રૂપ હતો જે પ્રમાણે ઉદરછિન્ન નાગની પૂછડીથી લઈને ઉપરને ભાગ વિસ્તીર્ણ હોય છે તથા નીચેના ભાગ પાતળે હોય છે, મુલાયમ હોય છે, એ જ પ્રમાણે આ શિખરોને દેખાવ હતું, તથા તેમનું સંસ્થાન (આકાર) પણ પન્નગાદ્ધ સંસ્થાનના જેવું જ હતું તે બધાં શિખરો પ્રસન્નતાજનક અને અતિશય २भीय त. "तए णं ते वणिया हतुद, अन्नमन्नं सहावेंति" भी न જોઈને તે વણિકને ઘણે જ હર્ષ અને સંતોષ થયે તેમણે એક બીજાને माताया, “अन्न मन्नं सहावेत्ता एवं वयासी” भने मोलावीर मा प्रमाण पातयात ४श-" एवं खलु देवाणुप्पिया ! अम्हे इमीसे अगामियाए जाव
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૧૧