________________
भगवतीमो विउले असणपाण खाइमसाइमे आसाएमाणा जाव विहरति । तए णं तस्त संखस्त समणोवासगस्त पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि धम्मजागरियं जागरमाणस्स अयमेयारूवे जाव समुप्पजित्था, सेयं खलु मे कल्लं जाव जलंते समणं भगवं महावीरं वंदित्ता, नमसित्ता जाव पज्जुवासित्ता तओ पडिनियत्तस्स पक्खियं पोसहं पारित्तए तिकट्ठ एवं संपहेइ, संपेहेत्ता, कल्लं जाव जलंते पोसहसालाओ पडिनिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता, पादविहारचारेणं सावत्थिं नयरि मज्झं मझेणं जाव पज्जुवासइ, अभिगमोनत्थिा तएणंतेसमणोवासगा कल्लं पाउ० जाव जलं ते पहाया कयबलि कम्मा जाव सरीरा सपहिं गेहेहितो पडिनिक्खमंति, पडिनिक्खमित्ता एगयओ मिलायिंति, मिलायित्ता सेसं जहा पढ मंजाव पज्जुवासंति।तएणं समणे भगवं महावीरे तेर्सि समणोवासगाणं तीसेय महतिमहालियाए सभाए धम्मकहा जाव आणाए आराहए भवइ।तएणं ते समणोवासगा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिए धम्मं सोचा निसम्म हटुतुहा उहाए उट्ठति, उहित्ता, समणं भगवं महावीरं वंदति, नमसंति, वंदित्ता नमंसित्ता, जेणेष संखे समणोवासए, तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता, संखं समणोवासयं एवं वयासी-तुमं देवाणुप्पिया! हिजा अम्हे हि अप्पणा चेव, एवं वयासी-तुम्हे णं देवाणुप्पिया! विउलं असणं जाव विहरिस्सामो, तएणं तुम
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯