________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०१० उ०४ सू०१ चमरेन्द्रादी त्रायस्त्रिंशकनिरूपणम् १२५ पतयः श्रमणोपासकाः यथाचमरस्य यावत् परिवसन्ति, आढयाः यावत् दीप्ताः यावत् बहुजनैरपरिभूताः अभिगतजीवाजीवाः, उपलब्धपुण्यपापा: यावत्-विहरन्ति, 'तए णं तायत्तीसंसहाया गाहावई समणोवासगा पुचि पि, पच्छावि उग्गा, उग्गविहारी, संविग्गा, संविग्गविहारी, बहूई वासाई समणोवासगपरियागं पाउ. णित्ता' ततःखलु त्रयस्त्रिंशत् सहायाः, गाथापतयः श्रमणोपासकाः पूर्वमपि, पश्चादपि उपाः-भावतः उदात्ताः श्रावकाचारेण उत्कृष्टा; उग्रविहारिणः उदात्ता. चाराः सदनुष्ठानत्वात् , संविग्नाः-वैराग्यसम्पन्नाः मोक्षमाप्त्यर्थ व्यग्नाः, संसारकान्तारपरिभ्रमणभीरवो वा, संविग्नविहारिणः-संविग्नविहारः-संविग्नानुष्ठानमस्ति येषां ते तथाविधाः, बहूनि अनेकानि वर्षाणि श्रमणोपासकपर्यायं श्रावकाश्रमणोपासक श्रावक रहते थे. जैसा इनका वर्णन चमर के प्रकरण में किया गया है वैसा ही यहां पर इनका वर्णन जानना चाहिये. अर्थात् ये सब के सब आढ्य-धनिक, यावत्-दीप्त और बहुजनों से भी अपरिभूत थे। जीव और अजीव तत्वोंके ये जानने वाले थे. पुण्य और पाप के फल पर इन्हें पूर्ण श्रद्धा थी. 'तएण तायत्तीसंसहाया गाहा. वई समणोवासगा पुद्धि पि, पच्छा वि, उग्गा, उग्गविहारी, संविग्गा, संविग्गविहारी, बहूई वालाई समणोवासगपरियागं पाउणित्ता' उन ३३ सहायक श्रमणोपासक श्रावकोंने पहिले भी और पीछे भी उग्र भाव से उदात्त-श्रावकाचार से उत्कृष्ट, उपविहारी-सदनुष्ठान वाले होने के कारण उदात्ताचार वाले, संविग्न-वैराग्यसंपन्न-मोक्षाभिलाषी अथवा संसाररूपी कान्तार में परिभ्रमण करने से भयभीत संविग्नરહેતા હતા. ચમરના પ્રકરણમાં કાર્કદીનિવાસી ૩૩ શ્રમણોપાસકેનું જેવું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે, એવું જ આ ૩૩ શ્રાવકોનું પણ વર્ણન સમજવું એટલે કે તેઓ ધનાઢ્ય હતા, દીપ્ત હતા અને અતિશય પ્રભાવશાળી હતા. ઘણું લેકે મળીને પણ તેમને પરાભવ કરવાને અસમર્થ હતા. તેઓ જીવ અને અજીવ તાના જ્ઞાતા હતા, પાપ અને પુણ્યના ફળને જાણનારા હતા. "तएणं तायत्तीसं सहाया गाहावई समणोवासगा पुबि पि, पच्छा वि, उगगा, उग्गविहारी, संविगविहारी, बहूई वासाई समणोवासगपरियागं पाउणित्ता" ते ५२. સ્પરના સડાયક ૩૩ શ્રમણોપાસક શ્રાવકોએ જીવન પર્યન્ત ઉદાત્ત ભાવપૂર્વક શ્રાવકેના અચાનું ઉત્કૃષ્ટરૂપે પાલન કર્યું. તેઓ સંવિગ્ન-સંસારભીરુ, સંસાર રૂપી કાનનમાં પરિભ્રમણ કરવાના ડરથી ભયભીત થયેલા હતા, તેથી તેઓ વિરાગ્ય ભાવમાં વિચરનારા હતા. પૂર્વોક્ત કાકદીનિવાસી શ્રવકોની જેમ પાછળથી તેઓ શિથિલાચારી બની ગયા ન હતા. ઘણાં વર્ષો સુધી તેમણે શ્રમણે પાસક પર્યાયનું
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
