________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०१० उ०४ सू०१ चमरेन्द्रादीनां त्रायस्त्रिंशकनिरूपणम् १०३ जहा घमरस्त जाव उववज्जंति, अस्थिणं भंते ! इसाणस्स एवं जहा सकस्त नवरं चंपाए नयराए जाव उववन्ना । जप्पभिज्ञ च णं भंते ! चंपिज्जा तायत्तीसंसहाया, सेसं तं चेव जाव अन्ने उववज्जति । अस्थिणं भंते ! सणकुमारस्स देविंदस्स देवरणो पुच्छा, हंता, अत्थि। से केणट्रेणं जहा धरणस्स तहेव, एवं जाव पाणयस्स एवं अच्चुयस्स अन्ने उववज्जति, सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति' ॥ सू० १॥
दसमसयगस्स चउत्थो उद्देसो समत्तो। छाया-तस्मिन् काले, तस्मिन् समये वाणिजकग्रामो नाम नगरम् अभवत् , वर्णकः, दूतिपलाशकं चैत्यम् , स्वामी समवसृतः, यावत् पर्षत, प्रतिगता, तस्मिन् काले, तस्मिन् समये श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य ज्येष्ठोऽन्तेवासी इन्द्रभूति म अनगारो यावत् ऊर्ध्वजानुः यावत् विहरति, । तस्मिन् काले, तस्मिन् समये श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य अन्तेवासी श्यामहस्ती नाम अनगारः प्रकृतिभद्रको यथारोहो यावत् ऊजानुर्यावत् विहरति । ततः खलु स श्यामहस्तीनाम अनगारो जातश्रद्धः यावत् उत्थया उत्थाय, यत्रव भगवान गौतम स्तत्रैव उपागच्छति, उपागत्य भगवन्तं गौतमं त्रिकृत्वो यावत् पर्युपासीनः एव. मवादीत्-सन्ति खलु भदन्त ! चमरस्य असुरेन्द्रस्य असुरकुमारराजस्य त्रायस्त्रिंशकाः देवाः त्रयस्त्रिंशत् सहायाः ? हन्त, सन्ति, तत् के नार्थेन भदन्त ! एवमुच्यतेचमरस्य असुरेन्द्रस्य असुरकुमारराजस्य त्रायस्त्रिंशका देवाः त्रयस्त्रिंशत् सहायाः ? एवं खलु श्यामहस्तिन् ! तस्मिन् काले, तस्मिन्समये इहैव जम्बुद्वीपे द्वीपे भारते वर्षे काकन्दी नाम नगरी अभवत, वर्णकः, तत्र खलु काकन्यां नगर्या त्रयस्त्रिंशत सहायाः गृहपतयः श्रमणोपासकाः परिवसन्ति, आढया यावत् अपरिभूताः, अभिगत जीवाजीवा उपलब्धपुण्यपापाः, यावत् विहरन्ति, ततः खलु ते त्रयस्त्रिंशत् सहायाः गृहपतयः श्रमणोपासकाः पूर्वम् उग्राः, उपविहारिणः, संविग्नाः, संविग्नविहारिणो भूत्वा, ततःपश्चात् पार्श्व स्थाः, पावस्थविहारिणः, अवसन्नाः, अवसनविहारिणः, कुशीला:, कुशीलविहारिणः, यथाच्छन्दा, संसक्ता संसकविहारी यथाच्छन्दविहारिणो बहूनि वर्षाणि श्रमणोपासकपर्यायं पालयन्ति, पालयित्वा, अर्द्धमासिक्या संलेखनया आत्मानं जूषयन्ति, जूषित्वा, त्रिंशद्भक्तानि अनशनया छिन्दन्ति, छित्त्वा, तस्य स्थानस्य अनालोचितपतिक्रान्ताः कालमासे कालं कृत्वा चमरस्य असुरेन्द्रस्य असुरकुमारराजस्य त्रायस्त्रिंशकदेवतया उपपन्नाः, यत् प्रभृतिच खल्लु भदन्त !
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૯
