________________
प्रमेयचन्द्रिकाटीश०२ उ०३३१०३ देवानन्दानिर्वाणवर्णनम्
३८७ ओमुइत्ता सयमेव पंचमुट्ठियं लोयं करेइ, करित्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता समणं भगवं. महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं जाव नमंसित्ता एवंवयासी-आलित्तेणं भंते ! लोए पलित्तेणं भंते ! लीए आलित्तपलित्तेणं भंते ! लोए जराए मरणेण य, एवं एएणं कमेणं जहा खंदओ तहेव पवइओ जाव सामाइयमाइयाई एकारसअंगाई, अहिजइ जाव बहूहिं च उत्थ छट्ठटमदसम जाव विचित्तेहिं तवोकम्मेहि अप्पाणं भावेमाणे बहूई वासाई सामण्णपरियागं पाउणइ, पाउणइत्ता मासियाए संलेहणाए अप्पाणं झूसेइ, झुसित्ता सद्धिं भत्ताई अणसणाए छेदेइ, छेदित्ता, जस्सट्टाए कीरइ, नग्गभावे जाव तमहं आराहइ आराहेत्ता जाव सबदुक्खप्पहीणे । तएणं सा देवाणंदा माहणी समणस्त भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्म सोच्चा निसम्म हतुट्टा समणं भगवं महावीर तिक्खुत्तो आयहिणपयाहिणं जाव नमंसित्ता एवं वयासी.एव. मेयं भंते ! तहमेयं भंते ! एवं जहा उसभदत्तो तहेव जावधम्म आइक्खइ । तएणं समगे भगवं महावीरे देवाणंदं माहणि सयमेव पब्बाइ, पव्यावित्ता सयमेव अजचंदणाए अजाए सोसि. णित्ताए दलयइ ! तएणं सा अजचंदणा अज्जा देवाणंदं माहणि सयमेव पवावेड, सयमेव मुंडावेड. सयमेव सेहावेइ. एवं जहेव उसभदत्तो तहेव अज्जचंदणाए अज्जाए इमं एयारूवं धम्मियं उवदेसं सम्मं संपडिबज्जइ, तमाणाए तहगच्छइ, जावसंजमेणं
શ્રી ભગવતી સૂત્ર: ૮