________________
६५६
भगवती सकाशाद् वा सम्यग्दर्शनोपदेशम् अश्रुत्वाऽपि केवलां बोधि बुध्येत, अत्र दर्शनावरणीयपदेन दर्शनमोहनीयं गृह्य ते बोधेः सम्यग्दर्शनपर्यायत्वात् तल्लाभस्य च तत्क्षयोपशमजन्यत्वात् । अथ च ' जस्स णं दरिसणावरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमे णो कडे भवइ, से णं असोच्चा केवलिस्स वा जाव केवल वोहिं णो बुज्झेज्जा' यस्य खलु जीवस्य दर्शनावरणीयानां कर्मणां क्षयोपशमो नो कृतो भवति, स खलु जीवः केवलिनो वा सकाशातू यावत् केवलिश्रावकमभृतेर्वा सकाशात् सम्यग्दर्शनोपदेशम् अश्रुत्वा केवलां बोधि नो बुध्येत । तदुपसंहरन्नाह-'से तेणद्वेणं जाव णो बुज्झेज्जा' हे गौतम ! अथ तेनार्थेन यावत् यस्य दर्शनावरणीयइसलिये जय सम्यग्दर्शनरूप बोधि का आवारक कर्म दर्शन मोहनीय होता है तब दर्शनावरण से दर्शनमोहनीय कर्म लेना चाहिये-क्यों कि सम्यग्दर्शनरूप बोधि का लाभ दर्शनमोहनीय कर्म के क्षयोपशम से ही होता है । तथा-(जस्स णं दरिसणावरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमे नो कडे भवइ, से णं असोच्चा केवलिस्म वा जाव केवलं घोहिं णो बुज्झेज) जिम जीव के दर्शनावरणीय कों का क्षयोपशम नहीं होता है वह जीव केवली से या यावत् केवली के श्रावक आदि से सम्यग्दर्शन की प्राप्ति का उपदेश सुने विना केवल बोधि को प्राप्त नहीं कर सकता है, ( से तेणटेणं जाव णो बुज्झेज्जा) इस कारण हे गौतम ! मैंने ऐसा कहा है कि यावत् जिस जीवके दर्शनावरणीय कमेंका क्षयोपशम नहीं होता है वह जीव केवली आदिसे दर्शन की प्राप्ति करनेका उपदेश सुने विना केवल-शुद्ध बोधिका-सम्यग्दर्शनका अनुभव नहीं कर सकता है।
નરૂપ બોધિનું આવારક કર્મ દર્શનમેહનીય હવાથી દર્શનાવરણ પદ દ્વારા દર્શનમોહનીય કર્યગ્રહણ થવું જોઈએ, કારણ કે દર્શનમેહનીય કર્મના ક્ષય५शभथी। सभ्यशान ३५ मोधिनी प्राप्ति थाय छे. तथा (जस्स णं दरि. सणावरणिज्जाण कम्माण खओवसमे नो कडे भवइ, से णं असोच्चा केवलिस्सवा जाव केवलं बोहिणो बुज्झेज्जा) के ना शना१२९jीय भानो क्षयोपशम થયે હોતે નથી, તે જીવ કેવલી પાસેથી અથવા કેવલીના શ્રાવક આદિ. પાસેથી સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિને ઉપદેશ સાંભળ્યા વિના કેવલ બેષિની-સમ્ય. २६शननी-प्राति से शत नथी. (से तेणटेण जाव नो बुज्झेज्जा ) 3 ગૌતમ ! તે કારણે મેં એવું કહ્યું છે કે કોઈ જીવ કેવલી આદિની પાસે સમ્યદર્શનની પ્રાપ્તિને ઉપદેશ સાંભળ્યા વિના પણ સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત કરી શકે છે, અને કોઈક જીવ કેવલી આદિની સમીપે દર્શનપદેશ સાંભળ્યા વિના શુદ્ધ બેધિને (સમ્યગ્દર્શનને) અનુભવ કરી શકતા નથી
શ્રી ભગવતી સૂત્રઃ ૭