________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० २ ४०१ सू०६ 'मडाई' अनगारस्वरूपनिरूपणम् ४९१
छाया-मृतादी खलु भदन्त ! निर्ग्रन्थो निरुद्धभवो निरुद्धभवप्रपञ्चो यावत् निष्ठितार्थकरणीयो नो पुनरपि अत्रस्थं हव्वं आगच्छति, हन्त गौतम ! मृतादी निर्ग्रन्थो यावत् नो पुनरपि अत्रस्थं हव्वं आगच्छति । स खलु भदन्त ! किं वक्तव्यं ___ अभी पहिले ऐसा प्रतिपादन किया जा चुका है कि जो श्रमण निग्रन्थ प्रासुक भोजी तो है, परन्तु यदि वह अनिरुद्धभवप्रपंच आदि विशेषणवाले है तो उसका भी चतुर्गतिरूप संसार सागर में ही बार २ भ्रमण होता रहता है । अब सूत्रकार यह कहते हैं कि जो श्रमण नियं. न्य प्रासुक आहार भोजी है और साथ में निरुद्धभवप्रपंच आदि विशेषणवाला भी है तो उसकी क्या गति होती है सो कहते हैं 'मडाई णं भंते' इ.
सूत्रार्थ-(भंते ! निरुद्धभवे निरुद्धभवपवंचे जाव निहियट्टकरणिज्जे मडाई णं नियंठे ) हे भदन्त ! जिसने अपना अग्रेतन जन्म निरुद्ध कर दिया है, अपने भवप्रपंच को रोक दिया है यावत् जिसका कार्य पूर्ण हुए कार्य की तरह पूर्ण समाप्त हो चुका है ऐसा वह मृतादी श्रमण निर्ग्रन्थ क्या ( पुणरवि इत्थत्थं हव्वं णो आगच्छइ ) फिर से भी मनुष्य आदि गतिरूप संसार को प्राप्त नहीं करता है ? (हंता गोयमा ) हां गौतम ! (मडाई णं णियंठे जाव पुणरवि इत्थत्थं हव्वं नो आगच्छद) निरुद्धभव आदि विशेषण वाला मृतादी श्रमण निर्ग्रन्थ यावत् फिर से भी मनुष्य
આગળ એવું પ્રતિપાદન કરવામાં આવ્યું છે કે જે શ્રમણ નિગ્રંથ પ્રાસુક આહાર ગ્રહણ કરનાર છે, પણ અનિરુદ્ધ ભવપ્રચંચ આદિ વિશેષ વાળો હેય છે તેને પણ ચતુર્ગતિરૂપ સંસારમાં વારંવાર ભ્રમણ કરવું પડે છે. હવે એ બતાવામાં આવે છે કે જે શ્રમણ નિગ્રંથ પ્રાસુક આહારને ઉપયોગ કરતે હોય અને નિરુદ્ધ ભવપ્રપંચવગેરે વિશેષણ વાળો હોય તેની કેવી ગતિ થાય છે!
"मडाई णं भंते ! " सूत्राथ:- ( भंते ! निरुद्धभवे निरुद्धभवपचे जाव निद्वियटुकरणिज्जे मडाईणं नियंठे) उमापन ! २0 पोताना भाभी सपना निराध ४२नान्ये छ, पाताना ભવવિસ્તારને નિરાધ કર્યો છે, યાવત્ જેનું કાર્ય સંપૂર્ણ થયેલા કાર્યની જેમ પૂર્ણ થઈ ગયેલું છે (એટલે એ કે જે કૃતકૃત્ય થઈ ગયેલ છે) એ મૃતાદી श्रम निथ शु (पुणरवि इत्थन्थं हव्वं णो आगच्छइ १) शथी मनुष्य वगेरे यार गति व ससारने पास ४२तेनथी ? (हंता गोयमा !) । गौतम ! ( मडाई णं णियंठे जाव पुणरवि इत्थत्थं हव्वं नो आगच्छइ) निरुक्ष ભવ વગેરે વિશેષણ વાળે મૃતાદી શ્રમણ નિગ્રંથ મનુષ્ય વગેરે ચતુર્ગતિરૂપ
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨