________________
भगवतीसूत्रे वक्तव्यं स्यात् , सुखदुःखयोरनुभवकर्तृत्वेन निर्ग्रन्थजीवस्य वेदत्वमपि भवतीति भावः । ‘से तेणटेणं ' तत् तेनार्थेन, एभिः कारणैः हे गौतम ! 'पाणेत्ति वत्तव्वंसिया' प्राण इति वक्तव्यं स्यात् , 'जाव वेदोत्तिवत्तव्वं सिया' यावत् वेद इति बक्तव्यं स्यात् , अर्थात् हे गौतम ! प्राणधारणोपयोगवत्त्वोत्पत्त्यादिमत्त्वशुभादि कर्मानुभवनकर्मसंसक्तत्वादिधमैरुपेतत्वात् निग्रंथजीवः प्राणादिवेदपर्यन्तपदैव्यवहर्तु शक्यते एवेति भावः ! अत्र यावत्पदेन भूतजीवसत्त्वविज्ञानां ग्रहणं भवतीति ॥५॥
पूर्व प्रासुकाहारभोजिनोऽनिरुद्धभवप्रपञ्चादिविशेषणयुक्तस्य साधोरपि संसारचक्रे पुनः पुनरपि आगमनं भवतीति प्रतिपादितम् , अधुना प्रासुकाहारभोजिनो निरुद्धभवप्रपश्चादिविशेषणविशिष्टस्य साधोः पुनः का गतिर्भवतीति प्रतिपादनायाह-' मडाई णं भंते ' इत्यादि ।
मूलम् -मडाई णं भंते! नियंठे निरुद्धभवे, निरुद्धभवपवंचे, जाव निठियट्टकरणिज्जे, णो पुणरवि इत्थत्थं हवं आगच्छइ ? हंता गोयमा ! मडाई णं णियंठे जाव पुणरवि इत्थत्थं हवं आगच्छइ, सेणं भंते किं वत्तव्वं सिया? गोयमा ! सिद्धेत्ति वत्तव्वं सिया बुद्धेत्ति वत्तत्वं सिया, मुत्तेत्ति वत्तव्वंसिया, पारगएत्ति वत्तव्वं सिया, परंपरगएत्ति वत्तव्वं सिया, सिद्धे बुद्धे मुत्ते परिनिव्वुडे अंतकडे सव्वदुक्खपहीणेत्ति वत्तव्वंसिया, सेवं भंते सेवं भंते त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता, संजमेणं तवसा
अप्पाणं भावेमाणे विहरइ ॥ सू० ६॥ जा सकता है । ( तेणटेणं पाणे त्ति वत्तव्वं सिया ) इसलिये हे गौतम ! इन कारणोंको लेकर (पाणे त्ति वत्तव्वं सिया जाव वेदोत्ति वत्तव्वं सियो) निर्ग्रन्थ जीव प्राणसे लेकर वेदतकके शब्दोंद्वारा कहा जा सकता है।सू.५॥ ४१२६ “ar" ५ ४ी शय छे. “ से तेणटेणं पाणेत्ति वत्तव्वं सियाजाव वेदोत्ति वत्तव्वं सिया” 8 गौतम ! ते ४४२ मिथ ने प्राथी साधन વેદ સુધીના શબ્દો વડે ઓળખાવી શકાય છે. એ સૂપા
શ્રી ભગવતી સૂત્રઃ ૨