________________
३२.
भगवतीमत्र याणं' अदृष्टानाम् साक्षात् स्वयमनुपलब्धानाम् , अश्रुतानाम् अन्यद्वाराऽनाकर्णिता. नाम् श्रवणागोचरीकृतानाम् इत्यर्थः, अस्मृतानाम् दर्शनाऽऽकर्णनाभावेन अनुभवजन्यसंस्काराभावात् अननुध्यातानाम् विशिष्टबोधाऽविषयीकृतानाम् अव्याकुतानाम् विशेषरूपेण गुरुभिरनाख्यातानाम् प्रश्नोत्तररूपेण अस्पष्टीकृतानाम् अव्यु. च्छिन्नानाम्-विपक्षाद् अव्यावर्तितानाम् , अनिढानाम् सुखावबोधाय महतो ग्रन्थात् कृपया अत्यन्तसंक्षेपेण गुरुभिः अनुभृतानाम् , अत एव अस्माभिः अनुपधारितानाम् न निश्चयविषयीकृतानामित्यर्थः, 'एयमी णो सद्दहिए, णो पत्तइए, णो रोइए' एपोऽर्थः भवद्भिः प्रतिपादितोऽर्थः नो अद्वितः न श्रद्धाभावेन गृहीतः, नो प्रीतः, नैव प्रीतिविषयीकृतः, अथवा प्रीतितः, हेतुभिः न प्रत्ययितः निश्व
ण्णाणं ) विपक्ष से मैंने इन्हें व्यावर्तित किया नहीं अर्थात् इनका कभी निश्चय किया नहीं, (अणिज्जूढाणं ) बड़े २ शास्त्रों से हमारे प्रमादवश गुरुजनों ने इन्हें ( शिष्यजन अच्छी तरह से समझ सकें ) इस अभिप्राय से दया कर के संक्षेपरूप में उद्धृत किया नहीं, अतः (अणुवधारियाणं ) मैं अभीतक इन्हें अपने निश्चयज्ञान का विषयभूत नहीं बना मका । ( एयमट्ठ णो सद्दहिए ) अतः इन पदों का जो अर्थ आपने प्रतिपादित किया है इनका यह अर्थ मैंने इसके पहिले कभी भी अपनी श्रद्धा का विषकभूत नहीं बनाया। क्यों कि मुझे ( इन पदों का यही अर्थ है ) पहिले ऐसी धारणारूप श्रद्धा ही नहीं की। श्रद्धा नहीं होने के कारण इन पदों का यह अर्थ मेरी प्रीति का भी विषयभूत नहीं हो सका-अथवा हेतुओं द्वारा निर्णीत कर मैंने उसे अपने विश्वास में नहीं
' अब्बोच्छिण्णाणं " में ही ५ ते ५होने। निश्चय यो न उता, “ अणि. उजूढाणं " ममा। प्रभाहने ४२णे गुरुगनास ते पहोने। म “शिष्य। सारी રીતે સમજી શકે તે આશયથી ” મોટા મોટા ગ્રંથમાંથી સંક્ષેપરૂપે અમને समन्तव्यो न उता, तेथी "अणुवधारियाण" हु ७ सुधी ते पहाना अर्थ ने भारा निश्चय ज्ञानना विषयभूत मनावी शल्यो न तो “ एयमटुं णो महिए" माये ॥ पहोना रे अर्थन मारे भारी समक्ष प्रतिपादन ज्यु छ, તે અર્થને આ પહેલાં કદી પણ હું મારી શ્રદ્ધાના વિષયરૂપ બનાવી શક્યો ન હતા, કારણ કે આ પદને “ આ પ્રમાણે જ અર્થ થાય છે” એવી ધારણા રૂપ શ્રદ્ધા મેં પહેલાં કદી પણ કરી ન હતી. શ્રદ્ધા ન હોવાને કારણે આ પદેને આ અર્થ મારી પ્રતીતિના વિષયભૂત પણ બની શક્યો ન હતે. અથવા
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨
