________________
भावबोधिनी टीका. द्विचत्वारिंशत्तमे समवाये श्रमण भगवदादि श्रामण्यपर्यायनिरूपणम् ४२१ पिओ तस्स सुभगनामुदओ " इति । (३४) दुर्भगनाम - यदुदयादुपकारकारकोऽपि जनस्याप्रियो भवति तत् उक्तञ्च
“उवकारकारगो चिहु, न रुचइ दुब्भगे उ जस्सुदए" इति । (३५) सुस्वरनाम-यदुद्याज्जीवस्य स्वरः श्रोतॄणां प्रीतिकरो भवति तत् । ( ३६ ) दुस्स्वरनाम - यदुदयाज्जीवस्य स्वरः श्रोतॄणां कर्णकटुरुपजायते तत् । ( ३७ ) आदेयनाम - यदुदयवशाद् यच्चेष्टते यद् भाषते वा तत्सर्व लोकः प्रमाणीकरोति, यस्य दर्शनमात्रेपि लोकोऽभ्युत्थानादिसमाचरति तत् उक्तञ्च - 'आदेज्जा सव्वलोग गिज्झवओ' इति । (३८) अनादेयनाम - यदुदयाद् युक्तियुक्तमपि ब्रुवाण उपादेयवचनो न भवति, नाप्युपक्रियमाणोऽपि लोकस्तस्याभ्युत्थानादिकं करोति । ( ३९ ) यशः कीर्त्तिनाम - यदुदयान्मध्यस्थजनानामपि प्रशंसनीयो भवति । (४०) अयश: - कीर्तिनाम-यदुदयान्मध्यस्थजनानामपि अप्रशंसनीयो भवति तत् । ( ४१ ) 'निम्मानामकर्म है ||३३| उपकार आदि करने पर भी जीव जिस के उदय में सुहावे नहीं वह दुर्भाग नामकर्म है | ३४ | जिसके उदय से जीव को श्रोताजनों को प्रिय मधुरस्वर की प्राप्ति हो वह सुस्वर नामकर्म है ३५ और जिसके उदय से श्रोता को प्रीतिकर स्वर प्राप्त न हो वह दुःस्वर नामकर्म है ३५और जिसके उदय से श्रोता को प्रीतिकर स्वर प्राप्त न हो वह दुःस्वर नामकर्म है ३६ | जिसके उदय से जीवको बहुमान्यवचन की प्राप्ति हो वह आदेय नामकर्म ३७ और जिसके उदय से वैसा वैसा वचन प्राप्त न हो वह अनादेयनामकर्म है ३८| जिसके उदय से संसारभर में जीव की यश व कीर्ति फैल जाय वह यशः कीर्तिनाम कर्म ३९ और जिसके उदय में यश व कीर्ति प्राप्त न हो वह अयशकीर्ति नामकर्म है ४० ।
નામકમ` કહે છે. (૩૩) જેનાં ઊદયમાં ઊપકાર આદિ કરવા છતાં પણ જીવ અન્યને ખુશ કરી શકતા નથી તે કર્માંને ‘દુર્લીંગનામક કહે છે. (૩૪) જેના ઉદયથી જીવને શ્રોતાજનાને પ્રિય લાગે તેવા સ્વરની પ્રાપ્તિ થાય તે કર્મીને ‘સુસ્વર કમ' કહે છે. (૩૫) અને જેના ઉદયથી શ્રોતાઓને પ્રિય લાગે તેવા સ્વરની પ્રાપ્તિ ન થાય તે કને દુઃસ્વર નામક કહે છે. (૩૬) જેના ઉદયથી જીવને બહુ માન્ય વચનની પ્રાપ્તિ થાય તે કમને આયનામકમ' કહે છે. (૩૭) જેના ઉદયથી બહુમાન્ય વચનની પ્રાપ્તિ ન થાય તે કમને અનાતૈયનામકમ` કહે છે.(૩૮) જેના ઉદયથી જીવને આખા સ'સારમાં યશ અને કીતિ ફેલાય તે કને યશઃકીતિ નામકમ` કહે છે. (૩૯) જેના ઉદયથી જીવને યશ અને કીતિની પ્રાપ્તિ ન થાય તે ક`ને અયશકીતિ નામક કહે છે, (૪૦) જે કર્માંના ઉદ્દયથી શરીરમાં બે હાથ,
શ્રી સમવાયાંગ સૂત્ર
