________________
सुघाटीका स्था० ८ सू०१०आलोचितप्रतिक्रान्त मायाचिनप्रायतिप्रशंसनम् ४३ ऽप्यप्रेरिता एव अभ्युत्तिष्ठन्ति-ऊ: भवन्ति, वदन्ति च-हे देव ! बहु भाषतां बहु भाषताम् अभिमतमिदं भवदीयं भाषणमिति । सु० ९॥
इत्थमालोचितप्रतिक्रान्तसाधुनीवस्य उपपातागर्हितत्यमुक्तम् । अथ तस्य आयतिउत्पत्तिः कीदृशी भवतीति निरूपयितुमाह
म्लम्-से णं तओ देवलोगाओ आउक्खएण भवक्खएणं ठिइक्खएणं अणंतरं चयं चइत्ता इहेय माणुस्सए भये जाई इमाइं कुलाइं भवंति अट्टाई जाव बहुजणस्स अपरिभूया, तहप्पगारेसु कुलेसु पुमत्ताए पञ्चायाइ । से णं तत्थ पुमे भवइ-- सुरूवे सुवन्ने सुगंधे सुरसे सुफासे इढे कंते जाव मणामे अही. णस्सरे जाव मणामस्सरे आएजवयणपञ्चायाए । जावि य से तत्थ बाहिरब्भतरिया परिसा भवइ, सा वि यणं आढाइ जाव बहु अजउत्ते ! भासउ--यहुं अज्ज उत्ते ! भासउ ॥ सू० १०॥
छायास खलु ततो देवलोकात् आयुःक्षयेण भवक्षयेण स्थितिक्षयेण अन. न्तरं चयं त्यक्त्वा इहैव मानुष्य के भवे यानि इमानि कुलानि भवन्ति-आढयानि यावद् बहुजनस्य अपरिभूतानि, तथाप्रकारेषु कुलेषु पुस्तया प्रत्यायाति । स खलु तत्र पुमान् भवति-सुरूपः सुवर्णः सुगन्धः सुरसः सुस्पर्शः इष्टः कान्तो यापद् मन आमः, अहीनस्वरो यावद् मन आमस्वरः आदेयवचनपत्यायातः । याऽपि च तस्य तत्र बाह्याभ्यन्तरिका परिषद् भवति, साऽपि च तम् आद्रियते यावद् बहु आर्यपुत्र ! भाषताम् -बहु आर्यपुत्र ! भाषताम् ।। स्व० १०॥ ऐसा कहते हैं कि हे देव ! आप और कहिये और कहिये-आपका यह कथन सबको बहुतही अधिक रूचिकर हो रहा है ।।सू०३।।
इस प्रकार आलोचित एवं प्रतिक्रान्त साधु जीवके उपपातको अगर्हित अब सूत्रकार यह प्रकट करते हैं कि इसकी आपति-उत्पत्ति એવી વિનંતિ કરે છે કે “હજી આ૫ વધારે બેલો, છેડા વધુ સમય સુધી આપનું ભાષણ ચાલુ રાખે અમને આપની વાત ઘણી જ રુચિકર લાગે છે.
આચિત અને પ્રતિકાન્ત સાધુને ઉપપાત અવગહિત હોય છે, એ વાતનું પ્રતિપાદન કરીને હવે સૂત્રકાર એ વાત પ્રકટ કરે છે કે તેની આયતિ
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૫
