________________
सुघा टीका स्था०३ उ०३ सू०६१ अर्थादिविनिश्चयकारण परम्परा निरूपणम् १९१
कामविनिश्चयः - कामस्वरूपपरिज्ञानम् आह च
,
" सल्लं कामा विसंकामा, कामा आसी विसोवमा ।
कामे पत्थमाणा, अकामा जंति दुग्गई ॥ १ ॥ छाया - शल्यं कामा विषं कामाः, कामा आशीविषोपमाः ।
कामान् प्रार्थयन्तः, अकामा यान्ति दुर्गतिम् । इत्यादि स्वरूपा अर्थादि वि निश्वया बोध्या इति ॥ सू० ६० ॥
पूर्वमर्थादि विनिश्चय उक्त इति तत्कारणफलपरम्परां त्रिरथानकानवतारिणीमपि प्रसङ्गतो भगवत्प्रश्नोत्तरद्वारेण निरूपयन्नाह -
मूलम् - तहारूवं णं भंते ! समणं वा माहणं वा पज्जुवासमाणस्स किं फला पज्जुवासणा ? सवणफला । से णं भंते ! सवणे किं फले ? णाणफले । से णं भंते! णाणे किं फले ? विष्णाणफले । एवमेतेणं अभिलावेणं इमा गाहा अणुगंतव्वा" सवणे णाणे य विन्नाणे, पच्चक्खाणे य संजमे । अणण्हए तवे चैव चोदाणे अकिरियनिव्वाणे || १|| " जाव से णं भंते! अकिरिया किं फला ? निव्वाणफला । से णं भंते निव्वाणे किं फले ? सिद्धिगइगमणपजवसाणफले पन्नत्ते समणाउसो ! ॥ सू०६१ ॥ ॥ तइयस्स तीओ उद्देसो समत्तो ॥ ३-३ ॥
"
नाम कामविनिश्चय है, कहा भी है-"सलं कामा, बिसं कामा" इत्यादि । इस पूर्वोक्त प्रकार से अर्थादि का विनिश्चय जानना चाहिये || सू०६०॥
इस प्रकार अर्थादि का विनिश्चय कह कर अब सूत्रकार उसके कारण एवं फल की परम्परा को जो कि तीन स्थान में अनवतारिणी है - तीन स्थान में उनका समावेश नहीं हो सकता है तो भी प्रसङ्गतः
આ પ્રમાણે અર્થાનુ
छे. उपाय छे है- " सल्ल कामा, विसं कामा निश्पशु हीं पूरे थाय छे. ॥ सू. ६० ॥
ܕܕ
પહેલાના સૂત્રમાં અર્થદિના વિનિશ્ચયની પ્રરૂપણા કરીને હવે સૂત્રકાર તેના કારણા અને ફળની પરમ્પરાનુ કથન કરે છે. જો કે ત્રણ સ્થાનમાં તેમના સમાવેશ થતા નથી, છતાં પણુ પ્રસ`ગતઃ ભગવત્પ્રશ્નોત્તર રૂપે અહીં તેમનુ
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૨
