________________
३२८
स्थानाङ्गसूत्रे
न्दवर्जितमरणविशेषाणामित्यर्थः । पुनः-कालं मृत्युम् अनवकाङ्क्षताम् अनभिलप्रतां मरणेऽनुत्सुकानामित्यर्थः, विहर्तु-स्थातुं 'कल्पते' इति पूर्वेण सम्बन्धः । तदेव दिग्द्वयमाह-'तं जहे ' त्यादि, तद्यथा-प्राचीनां वा उदीचीनां वेति ।।०२०॥
इतिश्रीविश्वविख्यात-जगवल्लभ-प्रसिद्धवाचक-पञ्चदशभाषाकलितललितकलापालापक-प्रविशुद्धगधपद्यनैकग्रन्थनिर्मापक-वादिमानमर्दक श्रीशाहूछत्रपति कोल्हापुरराजमदत्त 'जैनशास्त्राचार्यपदभूषित-कोल्हापुरराजगुरु बालब्रह्मचारि-जैनाचार्य-जैनधर्म
दिवाकर-पूज्यश्री-घासीलालबतिविरचितायां
स्थानाङ्गसूत्रस्य सुधाख्यायां व्याख्यायाम
द्वितीयस्थानस्य प्रथमोद्देशकः समाप्तः ॥२-१॥ मरणविशेष को जिन्होंने धारण किया है और जो मृत्यु के अनभिलाषी बने हुए हैं ऐसे मुनिजनों को दिशाओं की-पूर्व और उत्तर दिशा की
ओर मुंह करके रहना उचित है, अर्थात् इन संथारों को धारण कियेहुए मुनिजनों को इन दो दिशाओं में ही मुंह करके बैठना उचित है ॥२०॥
श्री जैनाचार्य-जैनधर्मदिवाकर-पूज्यश्री घासीलालचतिविरचित स्थानाङ्ग सूत्र की सुधानामक टीकार्थ का दूसरे स्थानक का
प्रथम उद्देशक समाप्त ॥२-१॥ પગમન સંથારે કહે છે), અને જે મૃત્યુના અનભિલાષી બનેલ છે, એવાં અનિજને બે દિશા તરફ-પૂર્વ અથવા ઉત્તર દિશા તરફ મુખ રાખીને બેસવું જોઈએ. કહેવાનું તાત્પર્ય એ છે કે સંથારે ધારણ કરનાર મુનિજનોએ પૂર્વ અથવા ઉત્તર દિશા તરફ મુખ રાખીને બેસવું જોઈએ. એ સૂત્ર ૨૦ છે શ્રી જૈનાચાર્ય–જૈનધર્મદિવાકર-પૂજ્ય શ્રી ઘાસીલાલ મુનિવિરચિત સ્થાનાંગસૂત્રની સુધા નામની ટીકાર્થના બીજા સ્થાનકને
પહેલે ઉદ્દેશક સમાપ્ત. મે ૨–૧ છે
શ્રી સ્થાનાંગ સૂત્ર : ૦૧
