________________
३९४
सूत्रकृताङ्गसूत्रे
शिक्षेत् । तथा संयमानुष्ठानं कुर्वन् प्रमादं न कुर्यात् एवं करणेन साधुः स्वसमुदाये प्रशंसाया अशेषकर्मक्षयरूपमोक्षस्य चाधिकारी भवतीति भावः ॥ १॥
यस्तु यावज्जीवं गुरुबचन परवशः सम्यक् संयमं परिपालयन गुरुमनुवत्तते स उत्तरति संसारसागरम्, यस्तु तदाज्ञामननुरुन्धानः स्वच्छन्दतामवलम्ब्य गच्छाद्विनिर्गत्यैकाकी विहरति, तस्यापायं दर्शयति सूत्रकारः - 'जह |' इत्यादि । मूलम् - जहा दियापोतमपत्तातं सात्रागा विडं मैन्नमाणं ।
तमचाइयं तैरुणमपतं जातं ढंकाइ अवत्तगमं हरेज्जा ॥२॥ छाया -- यथा द्विजपोतपत्र जातं, स्वावासकान् प्लवितुं मन्यमानम् । तमशक्नुवन्तं तरुणमपत्रजातं ढङ्कादयोऽव्यक्तगमं हरेयुः ॥२॥
गुरु की आज्ञा पालता हुआ विनय को सीखे । संयम का अनुष्ठान करने में प्रमाद न करे ॥१॥
जो यावज्जीवन गुरुवचन के अधीन होकर संयम का परिपालन करता है, वह संसार सागर को पार कर लेता है। इसके विपरीत जो गुरु आज्ञा का पालन न करके स्वच्छन्द बन जाता है और गच्छ से निकल कर एकाकी विहार करता है । उसको क्या अपाय (कष्ट) होता है, यह सूत्रकार दिखलाते हुए कहते हैं- 'जहा' इत्यादि ।
शब्दार्थ - 'जहा - यथा' जिस प्रकार से 'अपत्तजातं - अपत्र जातम्' जिसको पंख आई न हो ऐसा पक्षी का बच्चा 'सावासगा - स्वावासकात्' अपने निवासस्थान से 'पविडं - प्लवितुम्' उडने को 'मन्नमाणं
કરીને અને દીક્ષા ગ્રહણ કરીને સમ્યક્ બ્રહ્મચય નું પાલન કરે. ગુરૂની આજ્ઞાનું પાલન કરતા થકા વિનય સીખે. સયમનું અનુષ્ઠાન કરવામાં પ્રમાદ ન કરે ॥૧॥
જેએ જીવન પર્યન્ત ગુરૂ વચનને આધીન થઈને સંયમનુ પાલન કરે છે, તેઓ સ'સાર સાગરને પાર કરી લે છે, તેથી ઉલ્ટા જે ગુરૂ આજ્ઞાનું પાલન ન કરતાં સ્વચ્છ ંદ બની જાય છે, અને ગચ્છથી બહાર નીકળીને એકલા વિહાર કરે છે, તેને શુ' અપાય (કષ્ટ) થાય છે, એ ખતાવવા માટે સૂત્રકાર 'हा' त्यिाहि गाथानु स्थन मेरे छे.
'अपत्तजातं - अपप्रजातम्' लेने
शब्दार्थ –'जहा -यथा' ने प्रमाणे भांग भावी न होय वु पक्षी
भ्यु 'सावासगा - स्वावासकात्' पोताना निवासस्थानथी 'पविउ - 'लवितुम्' अडवानी 'मन्नमाणं - मन्यमानम् ' ४२छा उरतो
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૩
