________________
समयार्थबोधिनी टीका प्र. शु. अ. ३ उ. २ अनुकूलोपसर्गनिरूपणम् ८१ म्लम्-चोइया भिक्खुचरियाए अचयंतो जवित्तये ।
तस्थ मंदा विसीयंति उजाणसि व दुब्बला ॥२०॥ छाया--नोदिता भिक्षुचर्ययाऽशक्नुवन्तो यापयितुम् ।
तत्र मन्दा विषीदन्ति उद्यान इव दुर्बलाः ॥२०॥ अन्वयार्थः--(भिक्खुचरियाए) भिक्षाचर्यया (चोइया) नौदिताः (जविचए) यापयितुम् (अचयंता) अशक्नुवन्तः (तस्थ) तत्र-तस्मिन् संयमे (मंदा) मन्दाः
अभिप्राय यह है-हे साधो ! आपने दीर्घकालपर्यन्त संयम का अनुष्ठान किया है, अतएव अब स्त्री वस्त्र आदि का उपभोग करने पर भी आप को दोष नहीं लगेगा। इस प्रकार प्रलोभन देकर और विषयभोगों के लिए आमंत्रित करके राजा आदि लोग साधु को पतित करते हैं, जैसे वधक-शिकारी अन्न के कणों से लुभाकर शूकर को फंसाते हैं ॥१९॥
'चोइया भिक्खुचरियाए' इत्यादि।
शब्दार्थ--'भिक्खुचरियाए-भिक्षाचर्यया' साधुओं की सामाचरी को पालन करने के लिए 'चोश्या-मोदिता' आचार्य आदि के द्वारा प्रेरित किए हुए 'जवित्तए-यापयितुम् एवं उस सामाचारी के पालनपूर्वक अपना निर्वाह 'अचयंता-अशक्नुवन्ता नहीं कर सकते हुए 'मंदा-मन्दा:' अज्ञानिजन 'तत्थ-तत्र' उस संयम में 'विसीयंति-विषी
આ કથનનો ભાવાર્થ એ છે કે... હે સાધે! આપે દીર્ઘકાળ પર્યા સંયમની આરાધના કરી છે, તેથી હવે સ્ત્રી, વસ્ત્ર, આદિને ઉપભોગ કરવા છતાં પણ આપને દેષ લાગશે નહી ! આ પ્રકારના પ્રભનો દ્વારા રાજા આદિ પૂક્તિ કે સાધુને વિષયભેગો પ્રત્યે આકષીને તેનું પતન કરે છે. જેવી રીતે શિકારી ચોખાના કણ બતાવીને શૂકરને ફસાવે છે, એ જ પ્રમાણે લેકે ભેગોપભેગની સામગ્રી દ્વારા સાધુને લલચાવીને તેને સંયમના માર્ગથી ચલાયમાન કરે છે. છેલ્લા
'चोइया भिक्खुचरियाए' त्याह
शहाय-- भिक्खुचरियाए-भिक्षाचर्यया' साधु-मानी समायारीने पालन ४२१ाना भाटे 'चोइया-नोदित्ताः' मायाय पोरेना वा प्रेरित ४२a 'जवित्तए -यापयितुम्' यु त सामायारीन! पालन पूर्व पाताने निals 'अचयंताअशक्नुवन्तः' नारी शsti ‘मंदा-मन्दाः' भूम माणुस तत्थ-तत्र' त समयमा
શ્રી સૂત્ર કતાંગ સૂત્ર : ૨
