________________
सूत्रकृताङ्गसूत्रे
पानस्य - जलस्य
अन्वयार्थः - ( अन्नरस पाणस्स) अन्नस्य भोज्यवस्तुनः ( इहलोsयस्स) ऐहलौकिकस्य कृते वस्त्रादिकृते वा (सेवमाणे ) सेवमानः- सेवां कुर्वन् सेवकवत (अणुप्पियं मासइ) अनुप्रियं सेव्यार्थमिष्टवचनम् भाषते वदति सः (पासत्यं चैव कुसीलयं च ) पार्श्वस्थतां कुशीलतांच गच्छति (जहा पुलाए) यथा पुल/कः पलालः तथा ( निस्सारए होइ) निस्सारो भवति-संयमात् परिभ्रष्टो भवतीति ॥२६॥
६३०
टीका --य: कुशीलः, 'अन्नस्स' अन्नस्य 'पानस्स' पानस्य जलादेः कृते 'इहलोइयस्स' ऐहलौकिकस्याऽन्यस्य वैहिकार्थस्य वस्त्रादेः कृते 'अणुप्पियं' अनुप्रियम् 'भाइ' भाषते यस्य वदान्यस्य यद्यत् प्रियं तत्पुरतस्तत्तदेव भाषते दातुः मनोगतं पियमेव सेवकादिवत् वदति । 'सेवमाणे' सेवमानः आहारवस्त्राद्यर्थ पुस्तकज्ञानशालो पाश्रयाद्यर्थं वा दातारमनुसेवमानः सर्वमेतत्कर्त्तुं स्वीकरोति । सचैव भूतः सदाचाररहितः 'पासस्थयं चैव कुपीलयं च' पार्श्वस्थतां कुशलतां च गच्छति । तथा'निस्सारण' निःसारः 'होई' भवति निर्गतासारः चारित्राख्यो यस्य स निस्सारः ।
अन्वयार्थ - जो अन्न के लिए पानी के लिए अथवा इहलोक संबंधी वस्त्र आदि के लिए दाता की सेवक के समान सेवा करता चाटुकारी करता रहता है, वह पार्श्वस्थता और कुशीलता को प्राप्त होता है। वह भूसे के समान निस्सार अर्थात् संयम से रहित होता है ॥२६॥
टीकार्थ – अन्न के लिए पानी के लिए अथवा इहलोक संबंधी वस्त्र आदि पदार्थ के लिए जो प्रिषभाषण करता है, दाता को जो जो प्रिय है, उसके समक्ष वही वही कहता है अर्थात् उसकी प्रशंसा करता है अथवा आहार वस्त्रपात्रादि के लिए दाता की सेवा करता है, ऐसा सदाचारहीन साधु पार्श्वस्थ या कुशील होता है । वह पुलाक अर्थात्
સૂત્રા—જે અન્નને માટે, પાણીને માટે અથવા આ લેાક સ’બધી વસ્ત્રાદિને માટે દાતાની સેવકની જેમ સેવા કરે છે અથવા ખુશાસ્રત કરે છે, ત સાધુ પાર્શ્વસ્થ (શિથિલાચારી) અને કુશીલ ખનીજાય છે. તે ભૂસાના જેવા નિસ્સાર–સયમથી રહિત થઇ જાય છે. રા
ટીકા”—જે સાધુ અન્ન, પાણી, વજ્ર આદિને માટે દાતાની સેવા કરે છે, અથવા દાતાને ખુશ કરવાને માટે મીઠી મીઠી વાતા કરે છે, દાતાને પ્રિય લાગે એવાં વચનો ખેલે છેદાતાની પ્રશ'સા કરે છે, અથવા દાતાની ખુશામત કરે છે, એવા સદાચાર હીન સાધુ પાર્શ્વસ્થ અથવા કુશીલ હાય છે.
શ્રી સૂત્ર કૃતાંગ સૂત્ર : ૨
