________________
६२०
सूत्रकृताङ्गसूत्र अन्वयार्थ:--(जे) यः (मायरं पियरं च) मातरं पितरं च (हिच्चा) हित्वा-परित्यज्य (तहागारं पुत्तपसु धणं च) तथा आगारं गृहं पुत्रम् पशुं गवादिकं धनं सुवर्णादिकं परित्यज्यापि (साउगाई कुलाई धावइ) स्वादुकानि स्वादिष्ट भोजनयुतानि कुलानि गृहाणि धावति गच्छति (से) सः एतादृशः साधुः (सामणियस्स) श्रामण्यस्य श्रमणभावस्य (दूरे) दूरे-अतिदूरे विद्यते इति (अहाहु) अथाहुःकथयति तीर्थकरादयः ॥२३॥ ___टीका-- 'जे' यः अपरिणतसम्यग् धर्मा 'मायरं' मातरम् 'पियरं' पितरम् च हिचा' हित्वा परित्यज्य 'तहा' तथा 'गारं' अगारं-गृहम् 'पुत्तपसुं' पुत्रं पशुम्, गोमहिषादिकम् 'धनं च' धनं च-सुवर्णादिकम्, परित्यज्य सम्यगुत्थानोत्थितः प्रव्रज्या मादाय, तद्भरिभारवहनेऽसमर्थों हीनसत्वतया। 'साउगाई' स्वादुकानि-स्वादुभोजनवन्ति 'कुलाई' कुलानि, गृहाणि 'जे' यः 'धावइ' धावति, प्रवज्यामादा. वाले घरों में दौडता है 'से-सः' वह 'समाणियस्स-श्रामण्यस्य । श्रमणत्व से' 'दूर-दूरे' अत्यंत दूर है ऐसा 'अहाहु-अथाहु:' तीर्थकरोंने कहा है ॥२३॥ ___ अन्वयार्थ-जो माता, पिता, पुत्र, पशु, धन और गृह का त्याग करके भी रस लोलुपी बन कर स्वादिष्ट भोजन वाले घरों में जाता है, ऐसा साधु साधुता से दूर ही रहता है। ऐसा तीर्थकर गणधर कहते हैं ॥२३॥
टीकार्थ-जिस जीवन में धर्म सम्धक प्रकार से परिणत नहीं हुआ है, ऐसा जो साधु माता, पिता को त्यागकर तथा घर, पुत्र, गाय, भैस आदि पशुओं और सुवर्ण आदि धन को त्याग कर दीक्षित हुआ है, वह यदि स्वादु भोजन वाले घरों में भोजन लेने जाता है अर्थात् 'से-सः' ते 'सामणियस्स-श्रामण्यस्य' श्रमपथी 'दूरे- दूरे' मत्यत ६२ छ तम 'अहाहु-अथाहुः' तीथ से उखु छ. ॥ २७॥
सूत्राथ-माता, पिता, पुत्र, पशु, धन भने उनी त्यास शत સંયમ ગ્રહણ કરવા છતાં પણ જે સાધુ રસલાલુપ બનીને, જ્યાંથી સ્વાદિષ્ટ ભોજન મળતું હોય એવાં ઘરમાં જ જાય છે, એવો સાધુ સાધુતાથી દૂર જ રહે છે, એવું તીર્થકરે અને ગણધરે કહે છે. આવા
ટીકાઈ–જેના જીવનમાં ધર્મ સમ્યફ પ્રકારે પરિણત થયે નથી, એવો કોઈ પુરુષ માતા, પિતા, પુત્ર આદિ પરિવારને તથા ગાય, ભેંસ આદિ પશન તથા સુવર્ણ આદિ ધનને અને ઘર બારને ત્યાગ કરીને પ્રવજ્યા અંગીકાર કરવા છતાં પણ સ્વાદેલોલુપતાને ત્યાગ કરી શકતો નથી. એ
શ્રી સૂત્રકૃતાંગ સૂત્ર : ૨
