________________
मूल :
मित्तवं नाइवं होइ, उच्चागोए य वण्णवं ।
अप्पायंके महापन्ने, अभिजाए जसो बले ।। १८ ।। मित्रवान्जातिमान्भवति, उच्चैर्गोत्रश्च वर्णवान् ।। अल्पातंकः महाप्राज्ञः, अभिजातो यशस्वी बली ।। १८ ।।
संस्कत :
भोच्चा माणुस्सए भोए, अप्पडिरूवे अहाउयं । पुरि विसुद्ध-सद्धम्मे, केवलं बोहि बुज्झिया ।। १६ ।। भुक्त्वा मानुष्कान्भोगान्, अप्रतिरूपान्यथायुषम् । पूर्वं विशुद्ध-सद्धर्मा, केवलां बोधिं बुद्ध्वा ।। १६ ।।
संस्कृत :
मूल :
चउरंगं दुल्लहं नच्चा, संजमं पडिवज्जिया। तवसा धुयकम्मंसे, सिद्धे हवइ सासए ।। २० ।।
त्ति बेमि। चतुरंगी दुर्लभां ज्ञात्वा, संयमं प्रतिपद्य । तपसा धूतकर्मांशः, सिद्धो भवति शाश्वतः ।।२०।।
इति ब्रवीमि।
संस्कृत :
उत्तराध्ययन सूत्र