________________
लेसाहिं सव्वाहिं, पढमे समयम्मि परिणयाहिं तु । न हु कस्सइ उववत्ति, परे भवे अत्थि जीवस्स ।। ५८ ।। ले श्याभिः सर्वाभिः, प्रथमे समये परिणताभिस्तु ।। न खलु कस्याप्युत्पत्तिः, परे भवे ऽस्ति जीवस्य ।। ५८ ।।
संस्कृत :
मूल :
लेसाहिं सव्वाहिं, चरिमे समयम्मि परिणयाहिं तु । न हु कस्सइ उववत्ति, परे भवे अस्थि जीवस्स ।। ५६ ।। लेश्याभिः सर्वाभिः, चरमे समये परिणताभिस्तु । न खलु कस्याप्युत्पत्तिः, परे भवेऽस्ति जीवस्य ।। ५६ ।।
संस्कृत :
मूल :
अंतमुहुत्तम्मि गए, अंतमुहुत्तम्मि से सए चेव । ले साहिं परिणयाहिं, जीवा गच्छंति परलोयं ।। ६० ।। अन्तमुहू तें गते, अन्त मुहू ते शेष चैव । लेश्याभिः परिणताभिः, जीवा गच्छन्ति परलोकम् ।। ६० ।।
संस्कृत :
तम्हा एयासि लेसाणं, आणुभावे वियाणिया। अप्पसत्थाओ वज्जित्ता, पसत्थाओऽहिट्ठिए मुणी ।। ६१ ।। त्ति बेमि। तस्मदे तासां ले श्यानाम्, अनु भावान्विज्ञाय । अप्रशस्ता वर्जयित्वा, प्रशस्ता अधितिष्ठेन् मुनिः ।। ६१ ।। इति ब्रवीमि।
संस्कृत :
७४४
उत्तराध्ययन सूत्र