________________
मूल :
साहु गोयम! पन्ना ते, छिन्नो मे संसओ इमो। अनोऽवि संसओ मज्झं, तं मे कहसु गोयमा! ।। ६४ ।। साधु गौतम! प्रज्ञा ते, छित्रो मे संशयो ऽयम् ।। अन्यो ऽपि संशयो मम, तं मां कथय गौतम ।। ६४ ।।
संस्कृत :
महाउद गवे गेणं, वुज्झमाणाण पाणिणं । सरणं गई पइटुं य, दीवं कं मन्नसी? मुणी ! ।। ६५ ।। महोदकवे गेन, उह्यमानानां प्राणिनाम् । शरणं गतिं प्रतिष्ठां च, द्वीपं कं मन्यसे ? मुने ! ।। ६५ ।।
संस्कृत :
अस्थि एगो महादीवो, वारिमज्झे महालओ। महाउद गवे गस्स, गई तत्थ न विज्जई ।। ६६ ।। अस्त्येको महाद्वीपः. वारिमध्ये महालयः । महो द क वे गस्य, गतिस्तत्र न विद्यते ।। ६६ ।।
संस्कृत
दीवे य इइ के वुत्ते, केसी गोयममब्बवी । तओ केसिं बवंतं त. गोयमो इणमब्बवी ।। ६७ ।। द्वीपश्चेति क उक्तः, के शी गौतममब्रवीत् । ततः केशिनं ब्रुवन्तं तु, गौतम इदमब्रवीत् ।। ६७ ।।
संस्कृत :
मूल :
जरामरणवेगेणं, वुज्झमाणाण पाणिणं । धम्मो दीवो पइट्ठा य, गई सरणमुत्तमं ।। ६८ ।। जरामरणवेगेन, उह्य मानानां प्राणिनाम्।। धर्मो द्वीपः प्रतिष्ठा च, गतिः शरणमुत्तमम् ।। ६८ ।।
संस्कृत :
मूल :
साहु गोयम! पन्ना ते, छिन्नो मे संसओ इमो । अन्नोऽवि संसओ मज्झं, तं मे कहसु गोयमा! ।। ६६ ।। - साधु गौतम! प्रज्ञा ते, छिन्नो मे संशयोऽयम्। अन्योऽपि संशयो मम, तं मां कथय गौतम! 1.1६६ ।।
संस्कृत :
अण्णवंसि महोहंसि, नावा विपरिधावई । जंसि गोयममारूढो, कहं पारं गमिस्ससि ? || ७० ।। : अर्णवे महोघे, नौर्विपरिधावति । यस्यां गीतम! आरूढः, कथं पारं गमिष्यसि? ||७०।।
संस्कृत :
४४८
उत्तराध्ययन सूत्र