________________
अह महानियंठिन्जं वींसइमं अज्झयणं
(अथ महानिर्ग्रन्थीयं विंशतितममध्ययनम्)
मूल :
सिद्धाणं नमो किच्चा, संजयाणं च भावओ। अत्थ-धम्मगइं तच्चं, अणुसिटिंट सुणेह मे ।। १ ।। सिद्धेभ्यो नमस्कृत्वा, संयते भ्यश्च भावतः ।। अर्थ-धर्म-गतिं तथ्यां, अनुशिष्टिं शृणुत मम ।। १ ।।
संस्कृत :
पभूय-रयणो राया, सेणिओ मगहाहिवो । विहारजत्तं निज्जाओ, मंडि कुच्छिसि चे इए ।। २ ।। प्रभूत रत्नो राजा, श्रेणिको मगधाधिपः । विहार यात्रा नियातः, मण्डि तक क्षौ चैत्ये ।। २ ।।
मूल :
नाणा-दुम-लयाइण्णं, नाणा-पक्खिा -निसे वियं ।। नाणा-कुसुम-संछन्न, उज्जाणं नंदणी वमं ।। ३ ।। नाना-द्रुम-लताऽऽकीर्णं, नाना-पक्षि-निषो वितम् । नाना-कु सुम-संच्छन्नं , उद्यानं नन्द नो पमम् ।। ३ ।।
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
तत्थ . सो पासई साहु, संजयं सुसमाहियं । निसन्नं रुक्खमूलम्मि, सुकु मालं सु हो इयं ।। ४ ।। तत्र स पश्यति साधु, संयतं सुसमाहितम् ।। निषाणं वृक्षामूले, सुकुमारं सुखो चितम् ।। ४ ।। तस्स रूवं तु पासित्ता, राइणो तम्मि संजए। अच्चंत-परमो आसी, अउलो रूव-विम्हओ ।। ५ ।। तस्य रूपं तु दृष्ट्वा, राजा तस्मिन् संयते । अत्यन्त-परम आसीत्, अतुलो रूप-विस्मयः ।। ५ ।।
मूल :
संग्कृत :
३७०
उत्तराध्ययन सूत्र