________________
मल:
सुणियाऽभावं साणस्स, सूयरस्स नरस्स य । विणए टवेज्ज अप्पाणं, इच्छन्तो हियमप्पणो ।। ६ ।। श्रुत्वाऽभावं शुन्याः, शूकरस्य नरस्य च। विनये स्थापयेदात्मानम्, इच्छन् हितमात्मनः ।। ६ ।।
संस्कृत
तम्हा विणयमेसिज्जा, सीलं पडिलभेज्जओ। बुद्धपुत्त नियागट्टी, न निक्कसिज्जइ कण्हुई ।। ७ ।। तस्माद् विनयमेषयेत् , शीलं प्रतिलभेत यतः । बुद्धपुत्रो नियागार्थी, न निष्कास्यते कुतश्चित् ।।७।।
संस्कृत :
मूल :
निस्सन्ते सियाऽमुहरी, बुद्धाणं अन्तिए सया । अट्टजुत्ताणि सिक्खिज्जा, निरट्ठाणि उ बज्जए ।। ८ ।। निःशान्तः स्यादमुखरिः, बुद्धानामन्तिके सदा । अर्थयुक्तानि शिक्षेत, निरर्थानि तु वर्जयेत् ।। ८ ।।
संस्कृत :
मूल :
अणुसासिओ न कुप्पिज्जा, खंति सेविज्ज पण्डिए । खुड्डेहिं सह संसग्गिं, हासं कीडं च वज्जए ।।६।। अनुशासितो न कुप्येत्, शांति सेवेत पण्डितः । क्षुद्रैः सह संसर्ग, हासं क्रीडां च वर्जयेत् ।।६।।
संस्कृत :
मूल:
मा य चण्डालियं कासी, बहुयं मा य आलवे कालेण य अहिज्जित्ता, तओ झाएज्ज एगगो ।। १० ।। मा च चण्डालिकं कार्षीः, बहुकं मा चालपेत् । कालेन चाधीत्य, ततो ध्यायेदेककः।।१०।।
संस्कृत :
मूल :
आहच्च चण्डालियं कटु, न निण्हविज्ज कयाइवि । कडं कडे त्ति भासेज्जा, अकडं नो कडे त्ति य ।। ११ ।। आहत्य चण्डालिकं कृत्वा, न निवीत कदापि च। कृतं कृतमिति भाषेत, अकृतं नो कृतमिति च।।११।।
संस्कृत :
उत्तराध्ययन सूत्र