________________
मूल :
छिन्नं सरं भोमं अन्तलिक्खं, सुमिणं लक्खणदण्डवत्थुविजं । अंग-वियारं सरस्स विजयं, जे विज्जाहिं न जीवइ स भिक्खू ।। ७ ।। छिन्नं स्वरं भौममन्तरिक्षं, स्वप्न लक्षण-दण्ड-वस्तु-विद्याम् ।। अंग-विकारं स्वरस्य विजयं, यो विद्याभिर्न जीवति स भिक्षुः ।।७।।
संस्कृत :
मूल :
मन्तं मूलं विविहं वेज्जचिन्तं, वमण-विरेयण-धूमणेत्त-सिणाणं । आउरे सरणं तिगिच्छियं च, तं परिन्नाय परिव्वए स भिक्खू ।। ८ ।। मन्त्रं मूलं विविधां वैद्यचिन्तां, वमन-विरेचन-धूमनेत्र-स्नानम् । आतुरे शरणं चिकित्सितं च, तत्परिज्ञाय परिव्रजेत् स भिक्षुः ।। ८ ।।
संस्कृत :
खत्तिय गण-उग्गराय पुत्ता, माहण भोइय विविहा य सिप्पिणो । नो तेसिं वयइ सिलोग-पूयं, तं परिन्नाय परिव्वए स भिक्खू ।। ६ ।। क्षत्रिय-गणोग्रराजपुत्राः ब्राह्मण-भोगिका विविधाश्च शिल्पिनः । नो तेषां वदति श्लोकपूजां, तत्परिज्ञाय परिव्रजेत् स भिक्षुः ।। ६ ।।
संस्कृत:
२६२
उत्तराध्ययन सूत्र
