________________
KKDKOKEX
CEVA
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
मूल :
संस्कृत :
२३६
ते कामभोगेसु असज्जमाणा, माणुस्सएसु जे यावि दिव्या । मोक्खाभिकंखी अभिजायसड्ढा, तायं उवागम्म इमं उदाहु ।। ६ ।। तौ कामभोगेष्वसजन्तौ, मानुष्केषु ये चापि दिव्याः । मोक्षाभिकांक्षिणावभिजात श्रद्धी, तातमुपागम्येदमुदाहरताम् ||६||
असासयं दट्टु इमं विहारं, बहु-अंतरायं न य दीहमाउं । तम्हा गिहंसि न रइं लभामो, आमंतयामो चरिस्सामु मोणं ।। ७ ।। अशाश्वतं दृष्ट्वेमं विहारं, बहन्तरायं न च दीर्घमायुः । तस्माद् गृहे न रतिं लभावहे, आमन्त्रयावश्चरिष्यावो मौनम् || ७ ||
F
अह तायगो तत्थ मुणीण तेसिं, तवस्स वाघायकरं वयासी । इमं वयं वेयविओ वयंति, जहा न होई असुयाण लोगो ।। ८ ।। अथ तातकस्तत्र मुन्योस्तयोः, तपसो व्याघातकरमवादीत् । इमां वाचं वेदविदो वदन्ति, यथा न भवति असुतानां लोकः ।। ८ ।।
अहिज्ज वेए परिविस्स विप्पे, पुत्ते परिठप्प गिहंसि जाया । भोच्चाण भोए सह इत्थियाहिं, आरण्णगा होह मुणी पसत्था ।। ६ ।। अधीत्य वेदान् परिवेष्य विप्रान् पुत्रान् प्रतिष्ठाप्य गृहे जाती! भुक्त्वा भोगान् सह स्त्रीभिः, आरण्यकौ भवतं मुनी प्रशस्तौ ।।६।।
सोयग्गिणा आयगुणिंधणेणं, मोहानिला पज्जलणाहिएणं । संतत्तभावं परितप्यमाणं, लालप्पमाणं बहुहा बहुं च ।। १० ।। शोकाग्निना आत्मगुणेन्धनेन, मोहानिलात् प्रज्वलनाधिकेन । संतप्तभावं परितप्यमानं, लालप्यमानं बहुधा बहुं च ।। १० ।।
पुरोहियं तं कमसोऽणुणतं, निमंतयंतं च सुए धणेणं । जहक्कमं कामगुणेहिं चेव, कुमारगा ते पसमिक्ख वक्कं ।। ११ ।। पुरोहितं तं क्रमशोऽनुनयन्तं, निमंत्रयन्तं च सुतौ धनेन । यथाक्रमं कामगुणैश्चैव, कुमारकौ तौ प्रसमीक्ष्य वाक्यम् ।। ११ ।।
उत्तराध्ययन सूत्र
