________________
मूल : एयमझें निसामित्ता, हेउकारणचोइओ।
तओ नमिं रायरिसिं, देविन्दो इणमब्बवी ।। ५० ।। संस्कृत : एतमा निशम्य, हेतु कारणचो दितः।
ततो नमि राजर्षि, देवेन्द्र इदमब्रवीत् ।। ५० ।।
अच्छेरगमब्भुदए, भोए चयसि पत्थिवा। असन्ते कामे पत्थेसि, संकप्पेण विहम्मसि ।। ५१ । आश्चर्यमद्भुतान्, भोगांस्त्यजसि पार्थिव । असतः कामान्प्रार्थयसे, संकल्पेन विहन्यसे ।। ५१ ।।
संस्कृत :
मूल :
एयमटुं निसामित्ता, हे उकारणचोइओ । तओ नमी रायरिसी, देविंदं इणमब्बवी ।। ५२ ।। एतमर्थ निशम्य, हे तु कारणचो दितः। ततो नमी राजर्षिः, देवेन्द्रमिदमब्रवीत् ।। ५२ ।।
संस्कृत :
मूल :
सल्लं कामा विसं कामा, कामा आसीविसोवमा । कामे पत्थेमाणा, अकामा जन्ति दोग्गइं ।। ५३ ।। शल्यं कामा विषं कामाः, कामा आशीविषोपमाः । कामान्प्रार्थयमानाः, अकामा यान्ति दुर्गतिम् ।। ५३ ।।
संस्कृत :
मूल :
अहे वयइ कोहेणं, माणेणं अहमा गई। माया गई-पडिग्घाओ, लोभाओ दुहओ भयं ।। ५४ ।। अधो व्रजति क्रोधेन, मानेनाधमा गतिः । मायया सुगतिप्रतिघातः, लोभाद् द्विधा भयम् ।। ५४ ।।
संस्कृत:
१४६
उत्तराध्ययन सूत्र
