________________
अह णवमं नमिपवज्जाणामन्झयणं
(अथ नवमं नमिप्रव्रज्यानामाऽध्ययनम्)
मूल:
चइऊण देवलोगाओ, उववन्नो माणुसम्मि लोगम्मि । उवसन्तमोहणिज्जो, सरई पोराणियं जाई ।। १ ।। च्युत्वा देवलोकात्, उपपन्नो मानुषे लोके। उपशान्तमोहनीयः, स्मरति पौराणिकी जातिम् ।। १।।
संस्कृत :
मूल:
जाइं सरित्तु भयवं, सयसंबुद्धो अणुत्तरे धम्मे । पुत्तं ठवेत्तु रज्जे, अभिणिक्खमई नमी राया ।। २ ।। जातिं स्मृत्वा भगवान्, स्वयंसंबुद्धोऽनुत्तरे धर्मे ।। पुत्रं स्थापयित्वा राज्ये, अभिनिष्क्रामति नमिराजा ।। २ ।।
संस्कृत :
मूल :
सो देवलोगसरिसे, अन्तेउर-वरगओ वरे भोए। भुंजित्तु नमी राया, बुद्धो भोगे परिच्चयई ।। ३ ।। स देवलोकसदृशान्, अन्तःपुरवरगतो वरान्भोगान् ।। भुक्त्वा नमिराजा, बुद्धो भोगान् परित्यजति ।। ३ ।।
संस्कृत :
मिहिलं सपुरजणवयं, बलमोरोहं च परियणं सव्वं । चिच्चा अभिनिक्खन्तो, एगन्तमहिट्ठिओ भयवं ।। ४ । मिथिलां सपुरजनपदां, बलमवरोधं च परिजनं सर्वम् । त्यक्त्वाऽभिनिष्क्रान्तः, एकान्तमधिष्ठितो भगवान् ।। ४ ।।
संस्कृत :
मूल:
कोलाहलगभूयं, आसी मिहिलाए पव्वयंतम्मि । तइया रायरिसिम्मि, नमिम्मि अभिणिक्खमंतम्मि ।। ५।। कोलाहलकभूतम्, आसीन्मिथिलायां प्रव्रजति (सति)। तदा राजर्षी नमौ, अभिनिष्क्रामति ।। ५ ।।
संस्कृत :
१२८
उत्तराध्ययन सूत्र