________________
(२८) मन तणो शब्द होवे सरसर तो ॥ त्रि०॥ ॥६७॥ किहां पाणी करणारे, नीजी तंतू हुवा तरबतर तो ॥ किहां पांव रपसी पडे, सिर सरीर फुटी रक्त कर तो ॥ इम गुफा बाहिर निकल्या, कतार तिम्रथी दिसे नयंकर तो ॥ बाजे शीतल वायरो, वस्त्र प्राला छे धूजे थरथर तो॥ ॥ त्रि० ॥ ६८ ॥ मार्ग बिकट झाडी दट त्यां, उंची नीची नूमी नही कोइ सम तो ॥ कांटा खूपा बोर जालीया, बंबूल गोखरू केर विषम तो ।। तन लग्या रोमांचित हुवे, अन्धारमें नहीं पडे जरा गम तो॥ किहां अथडावे तरू थकी, मस्तके लागे नीचा जावे नम तो॥ त्रि०॥ ॥ ६९ ॥ किहां जाइ पडे खाडा विषे, उपरा उपरी चारूं एक दम तो ॥ तुर्त उठी चालण लगे, १ जंगल. २ अंधारा.
