________________
ભીતરની વૈભવી દુનિયા
અહીં, આ કેન્દ્રબિન્દુથી, નિશ્ચય અને વ્યવહારની મઝાની પગદંડીઓ ફૂટે છે. નિશ્ચયનય કહેશે કે વક્તા માત્ર પોતાના સ્વાધ્યાય માટે બોલે છે, અથવા લેખક પોતાના સ્વાધ્યાય માટે લખે છે; બીજાઓને તે કંઈ જ આપતો નથી. બીજાને મળે છે એનું કારણ એની ઉપાદાનની યોગ્યતા છે.
આ દૃષ્ટિબિંદુ એટલા માટે મોહક છે કે અહીં વક્તા કે લેખકને અહંકાર ન પનપે. હું તો માત્ર સ્વાધ્યાય કરતો હતો... મઝાનું આ દૃષ્ટિબિંદુ.
વ્યવહારનય શ્રોતા તરફ કે વાચક તરફ ખૂલશે. શ્રોતાને થશે કે સદ્ગુરુએ કેવી કરુણા કરી ? પોતાનો કિંમતી સમય મને ફાળવ્યો. મને જ્ઞાન આપ્યું.
અહીં શ્રોતાને અહોભાવનો લાભ મળે છે. અને અહોભાવની ભીનાશની પૃષ્ઠભૂ પર એ વચનો વરસે છે.
સ્વનું દાન...
શબ્દો પર છે, વિચારો પર છે; એટલે માત્ર કોરા શબ્દો કે કોરા વિચારો બીજાને આપવાનું મન સાધકને નહિ થાય.
અનુભવ જ પોતીકી ઘટના છે. એ અનુભૂતિના ૨સે રસાયેલ શબ્દો, ભીના શબ્દો કે એવા ભીના વિચારો અન્યોને આપી શકાય.
એટલે જ, પરંપરા એ હતી કે જ સાધક બોલે. એ પહેલાં ન બોલે.
-
અનુભવ · આત્માનુભવ થયા પછી
બોલનાર અનુભૂતિવાન હશે ત્યારે સાંભળનારની પણ એ ભૂમિકા
નિષ્પન્ન થઈ શકશે.
૫૪
આપનાર સ્વની ભૂમિકા ૫૨.
લેનાર પણ સ્વની ભૂમિકા પર.
ત્યારે જે થોડા શબ્દોય અપાશે તે સ્વનું સ્વને દાન થશે.
સાધનાપથ
